دانلود,پاورپوینت بررسی و تحليل فضاي شهري چهاراه وليعصر تهران,pptx
 
بخشی از مطلب   
 
چهارراه وليعصر تهران در تقاطع دو خيابان انقلاب و وليعصر مي باشد . خيابان وليعصر از شمال (ميدان
تجريش) تا جنوب (ميدان راه آهن ) كشيده شده است . و ميدان انقلاب نيز كه ادامه خيابان آزادي بعد از ميدان
انقلاب مي باشد مي توان گفت كه از غ رب به شرق تهران كشيده شده است. تا حدودي مي توان گفت چهارراه
وليعصر در بخش مركزي شهر قرار گرفته است . اين چهارراه تحت نظارت دو منطقه شهرداري مي باشد . قسمت
شمالي چهارراه وليعصر در منطقه 6 و قسمت جنوبي در منطقه 11 شهرداري تهران قرار گرفته است. موقعيت دقيق
اين چهارراه را در نقشه هاي موقعيت چهارراه وليعصر مشاهده مي كنيد.
 
خياباني كه امروز ولي عصر (عج) خوانده مي شود و
تجريش و راه آهن را به هم متصل مي سازد، در زمان رضاشاه
جاده مخصوص يا اختصاصي خوانده مي شد و تا سال ها
اتومبيل هاي عادي اجازه رفت و آمد در آن را نداشتند . اين
راه از ميدان راه آهن تا چهارراه انقلاب ( پهلوي ) ، خيابان
بود و پس از آن به جاده تبديل مي شد و در اطراف آن فقط باغ و بيابان ، ويلا و به صورت پراكنده مهمانخانه و
كافه هاي حومه شهر مشاهده مي شد . در سال 1309 مجلس شوراي ملي قانوني را براي احداث و توسعهٔ خيابانهاي
تهران تصويب كرد و پس از آن مراحل ساخت جادهٔ مخصوص پهلوي آغاز شد. [سايت ويكيپديا]
خيابان ولي عصر (جاده مخصوص پهلوي، خيابان پهلوي يا خيابان مصدق ) نام طولاني ترين خيابان شهر
تهران و خاورميانه است كه در سال هاي اول حكومت رضا شاه ساخته شد . طول آن 18 كيلومتر است كه از ميدان
راه آهن تهران شروع و به ميدان تجريش در منطقهٔ شميرانات ختم مي شود. اين خيابان داراي پياده رو، جوي بزرگ
آب و حدود يازده هزار چنار در دو طرف خود است. [همان]
چون در آن دوره منطقهٔ شميرانات بيشتر شكلي ييلاقي داشت اين مسير نيز به شكل جاد هاي بود كه از ميان
تپه ها مي گذشت و چندان ش باهتي به خيابان هايي مانند سپه (امام خميني ) و شاه رضا (انقلا ب) كه اطراف آنها
ساختمان هاي مدرن ساخته شده بود، نداشت . اين جاده با رديف هاي چنار منظم در اطراف آن شناخته مي شد. پيترو
«. اگر استانبول شهر سروهاست، تهران ر ا بايد شهر چنارها خواند » : دلاواله، جهانگرد ايتاليا قرن 17 ، نوشته است
خصوصيات اجتماعي – اقتصادي مراجعين به چهارراه وليعصر
اصلي ترين عنصر تشكيل دهنده يك فضاي شهري ، شهروندان مي باشند . پس شناخت خصوصيات
شهروندان در يك فضاي شهري از اهميت زياي برخوردار است . مهمترين اصل در ايجاد يك فضاي شهري مطلوب
برقراري تعاملات اجتماعي است . بايد خصوصيات شهروندان و استفاده كنندگان از فضا را دانست تا بتوان فضا را
طوري طراحي كرد كه باعث تشويق آنان براي حضور در اين فضا و برقراري تعاملات اجتماعي شود.
با توجه به كاربري هاي موجود در چهارراه وليعصر و موقعيت آن در شهر تهر ان، تا حدودي مي توان به
خصوصيات فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي مراجعين به چهاراه پي برد.
بيشتر مراجعين به چهاراه وليعصر را جوانان و به خصوص دانشجويان تشكيل مي دهند. وجود مراكز فرهنگي
مانند تئاتر شهر ، كتابخانه هاي مختلف ، د انشگاه هاي بزرگي چون دانشگاه تهران و ام ير كبير، دانشكده هنر و ... در
نزديكي چهارراه وليعصر كه بيشتر مورد استفاده جوانان مي باشند، باعث جذب اين گروه سني به اين محل مي
شوند. پارك د انشجو نيز محل مناسبي است كه قشر جوان براي استراحت و گذران اوقات فراغت به آن مراجعه مي
كنند. همچنين بازنشستگان و سالخور دگان نيز براي گذران اوقات خود به اين پارك مراجعه كرده و با يكديگر هم
صحبت مي شوند و گروهي از آنان به بازي هايي چون شطرنج و دومينو در محوطه اين پارك مي پردازند . مراجعين
به چهارراه وليعصر كه حضوري نسبتاً طولاني در اين محل دارند، اغلب براي رفع خستگي به اين پارك مراجعه كرده
و از فضاي زيباي آن بهره مند مي شوند . با وجود زمين بازي مخصوص كودكان كه در قسمتي از پارك تعبيه شده
است كمتر شاهد حضور كودكان در اين محل مي باشيم، كه اين موضوع با توجه به موقعيت چهارراه و ازدحام بالاي
آن و عملكردي كه در سطح شهر دارد، امري بديه ي مي باشد . توضيحات بيشتر در مورد پارك دانشجو در قسمت
بررسي بناها و فضاهاي مهم آورده شده است.