پاورپوینت بررسی اشتراکات معماری و موسیقی 
 
بخشی از مطلب
شوپنهاور می گوید که همۀ هنرها می خواهند به مرحله موسیقی برسند. آن کیفیتی که باعث می شود مابقی هنرها بخواهند به مرحله موسیقی برسند وجود کیفیت انتزاع و تجربه در هنر موسیقی است. آنچه موسیقی را از دیگر هنرها متمایز می سازد. بیان صریح و بدون واسطه با مخاطبان خود است که انتقال پیامها، آرمانهای ذهنی، عواطف و احساسات هنرمند را به دیگران آسانتر می سازد که بدون واسطۀ یک شی انجام می پذیرد.
شاید از این گفته شوپنهاور به کلامی جامعتر برسیم و آن این که همه هنرها در نهایت راهی به سوی انتزاع و تجربه می گشایند. با این تعریف می توان مشابهات زیادی بین معماری و موسیقی یافت زیرا در آفرینش معماری تخیل هنری و صورتهای ذهنی هنرمند توسط عنصر ابهام که از کاربرد نمادهایی از فرمهای عینی در ساختمان بنا حاصل می شود خود را به مرز تجرید و انتزاع می رساند، جایی که موسیقی در آن جایگاهی رفیع دارد.
زیبایی های هنری به دلیل آنکه آفریدۀ روح و بازتاب ذهن و اندیشه هنرمندانه می باشند. والاتر و برتر از زیبایی های طبیعی اند؛ هگل در این زمینه به روح و چرداخته هایش اعتبار فراوان می دهد و معتقد است که تنها زیبایی هایی را می توان حقیقی به شمار آورد که پرداخته روح انسانی باشند. هنر هرگز در پی تکرار طبیعت نیست و دیدنیها را بیان نمی کند. بلکه آنچه نادیدنی است را قابل دیدن می سازد. هنرمند با نگرش هنرمندانه به طبیعت تصوری شهودی از صورتها ارائه می دهد. او طبیعت را بازگو نمی کند طبیعی نو می آفریند. به عبارت دگر طبیعت در دست هنرمند تفسیر می شود. در طبقه بندی هنرها، معماری جزو هنرهایی به شمار می رود که هم می توانند زیبا و هم مفید باشند شوپنهاور معتقد است که معماری یک نوع مصالحه میان زیبایی و سودبخشی است. و گوته گفته است معماری یعنی موسیقی جامد شونده. به قول ابانیس زناکیس  چه بخواهیم و چه نخواهیم بین معماری و موسیقی پیوند هست. این مسئله مبتنی به ساختارهای ذهنی ما است که در هر دوی این هنرها یکی است. چنانچه بخواهند انواع معماری را با انواع موسیقی مقایسه کنند بی تردید به موارد مشابه زیر می رسیم:
معماری مردمی، ظاهراً متکی به شیوه های سنتی است مانند موسیقی عامیانه که به یک جامعۀ گسترده تعلق دارد و دارای شاخه های گونه گونی است. معماری بومی که برخاسته از معماری مردمی است که در هر ناحیه متکی به سنتها و آب و هوای آن مرز و بوم یا آن ناحیه است مانند موسیقی محلی یا موسیقی بومی. معماری مذهبی بازتاب نیاز دینی مردم است. ولی مانند موسیقی مذهبی چندان متنوع نیست. معماری مونه مانتال یا بنای یاد بود: قطع نظر از آن که شکل ظاهر آن باید یادآور شخصیت اجتماعی صاحب بنا باشد، لازم است احساس تنهایی و جاودانیت را نیز القاء کند. یعنی از یکسو باید شبیه معماری مذهبی باشد و از سوی دیگر ماندگاری را بنمایاند. در شاخه ای از شاخه های موسیقی مذهبی، به این نوع موسیقی نیز توجه شده است. معماری سودمند، به بناهایی اطلاق می گردد که خود را در قالب ارزش مفید و سودبخش یا فایده گرا توجیه می کنند مانند نوعی موسیقی که بیشتر باب کاباره و سرگرمی مردم است.
در دسته بندیهای زیر به طور خلاصه به مقایسه میان معماری و موسیقی از دیدگاه های مختلف می پردازیم و در ادامه بعضی از آنها را بیشتر می شکافیم.
و....