بررسی معنا در معماری ، پاورپوینت
 

محتوا ، موضوع ، معنا و مفهومی است که در یک اثر نهفته است . محتوا در یک اثر هنری دارای
خصلتی دوگانه است ، عینی و ذهنی به عبارت دیگر محتوا می تواند شامل اموری واقعی و
دنیایی و امور ی مجاز ی، تخیلی و ماورای دنیا و اعتقادی باشد ، لذا می توان مراتب و درجات
مختلفی را برای معانی یک اثر برشمرد ، از بیان معانی و مفاهیم پیش پا افتاده و روزمره تا معانی
و مفاهیم آسمانی را در هر اثری گنجاند و از طرف دیگر ، هنر اثری را می توان واجد معنا و محتوا
دانست خواه آن محتوا برگرفته از امیال ، آرزوها و خواسته های دنیایی آدمی باشد و خواه آن
محتوا برآمده از عمق وجود آدم و عالم و از ماوراء عالم باشد .

 
فهرست مطالب
 
مقدمه
ذات رمزی هنر دینی
اصل آسمانی
ابزار انتقال
محتوا
صورت یا فرم
تعریف زیبایی شناختی فرم
رابطه فرم و محتوا
وظیفه فرم چیست
رابطه فرم و محتوا در معماری هندو :
رابطه فرم و محتوا در معماری کلیساها
رابطه فرم و محتوا  در معماري اسلامی
معنا در هنر معماری ، بسیار دورتر از Concept
منابع و مآخذ
 
 
هنر دینی مرزهای خود را با مشخصه های درونی از دیگر هنرها جدا می نماید . افزون بر رابطه صورت و معنا در هنر دینی ، نحوه انتقال آن بین هنرمندان ، منشا آسمانی این هنر ، ویژگی روح هنر دینی ، ذات آن ، و ساحت جاودانه آن و موارد بسیار دیگری در این مرزبندی نقش اساسی دارند . در زیر به اختصار آنچه را که بورکهات در این مورد مطرح می نماید می آوریم :
 
 ذات رمزی هنر دینی : هنر دینی با تجدید و تکرار آفرینش یا صنع الهی به صورت مجمل در قالب تمثیلات ، نشان دهنده ذات رمزی و نمادی جهان است و بدینگونه روح انسان را از قید وابستگی به وقایع مادی خام وگذرا رهایی می بخشد .
 
اصل آسمانی : هنر دینی اصلی آسمانی و ملکوتی دارد زیرا نمونه های هنر دینی جلوه حقایق لاهوتی است .
 
ابزار انتقال : معنانی و قواعد هنر دینی بوسیله سنت دارای نیرویی مرموز و پنهانی است که سراسر یک تمدن را تحت تأثیر قرار می دهد و حتی تعیین کننده هنرها و حرفه هایی می شود که بی واسطه و بلافصل هدف خاص دینی ندارند . هیچ اثر سنتی یعنی وابسته به اصول تغییر ناپذیر وجود ندارد که ظاهرش رساننده نوعی شادی خلاق روح نباشد » .
 
محتوا
 
محتوا ، موضوع ، معنا و مفهومی است که در یک اثر نهفته است . محتوا در یک اثر هنری دارای خصلتی دوگانه است ، عینی و ذهنی به عبارت دیگر محتوا می تواند شامل اموری واقعی و دنیایی و امور ی مجازی مختلفی را برای معانی یک اثر برشمرد ، از بیان معانی و مفاهیم پیش پا افتاده و روزمره تا معانی ، تخیلی و ماورای دنیا و اعتقادی باشد ، لذا می توان مراتب و درجات و مفاهیم آسمانی را در هر اثری گنجاند و از طرف دیگر ، هنر اثری را می توان واجد معنا و محتوا دانست خواه آن محتوا برگرفته از امیال ، آرزوها و خواسته های دنیایی آدمی باشد و خواه آن محتوا برآمده از عمق وجود آدم و عالم و از ماوراء عالم باشد .
 
صورت یا فرم
 
قانونمندی رابطه بین فرم و محتوا در اشیاء ، پدیده ها و فرآیندهای دنیای واقعی را نشان می دهد که فرم ، ساختار ، چگونگی و نحوه رشد محتوا و تجسد و بیان آن است ، در تقسیمات معمارانه ، این پدیده را دارای سه جنبه می دانند ، ظاهر و صورت ، عملکرد ، معنا . از طرف دیگر اگر بخواهیم طبقه بندی فوق را با طبقه بندی دوگانه فرم و محتوا ، تطبیق دهیم ، می بایست در عالم محتوا به عملکرد و معنا بسنده نموده و ظاهر اثر را فرم و صورت آن بدانیم . اگر عملکرد را فایده و کاربری اثر انسان بدانیم ، می بایست ارزش ، مفهوم و پیام را معنای آن اثر بدانیم . تعریف زیبایی شناختی فرم ، عبارتست از : « تظاهر حسی و واضح یک پدیده که خود را در معرض قضاوت قرار می دهد . فرم یا تظاهر حسی و واضح یک ماده ، کلیتی وحدت یافته از عناصر متفاوت است . فرم یا صورت می تواند دارای رنگ ، شکل ، اندازه ، ساخت ، پیکره ، جایگاه ، جهت ، تعادل بصری و … باشد .و.....