سید هادی میرمیران در سال 1323 در شهر قزوین متولد شد. وی در سال 1347 از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد
 
فهرست مطالب
مقدمه
خاستگاه جریان نوگرا در معماری معاصر ایران
بیوگرافی
دوره اول فعالیت حرفه‌ای
دوره دوم فعالیت حرفه‌ای
دوره سوم فعالیت حرفه‌ای
سیر تحول و ویژگی‌های معماری میرمیران
مشخصات و امتیازات معماری ایرانی
سیری از ماده به روح
منطقه‌گرایی انتقادی و کالبدبخشی به هویت از دیدگاه میرمیران
مجموعه آثار سید هادی میرمیران
ساختمان مجموعه ورزشی رفسنجان میرمیران
ساختمان کانون وکلای ایران
طرح موزه ملی آب
طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران میرمیران
ساختمان کنسولگری ایران در فرانکفورت
ساختمان فرهنکستان ایران میرمیران
ساختمان مرکزی بانک توسعه صادرات
مجموعه طرح‌های شهری من جمله شهرسازی جامع اصفهان
طرح بهسازی و نوسازی مجموعه میدان کهنه و مسجد جامع عتیق اصفهان
چایخانه پابدانا کرمان
سفارت ایران در بانکوک تایلند
موزه ملی تاریخ کالیفرنیا
طرح احیای مجموعه کریم‌خانی شیراز
مدرسه محله A3 پولاد شهر
محله مسکونی A2 پولادشهر
طرح توسعه مجموعه حرم حضرت معصومه 
مرکز هنری باغ-موزه سعدآباد
کتابخانه مرکزی شیراز
ترمینال فرودگاه بین‌المللی امام خمینی 
نتیجه‌گیری
 
 
بخشی از مطلب
سید هادی میرمیران، در ۲۳ اسفند سال ۱۳۲۳ خورشیدی در شهر قزوین چشم به جهان گشود. وی پس از اخذ مدرک دیپلم در شهر زادگاه خود، قزوین را به منظور تحصیل در رشته معماری دانشکده هنرهای زیبایی دانشگاه تهران ترک کرد. هادی میرمیران توانست به سبب استعداد شگرف خود، از همان نخستین ماه‌های حضور در دانشگاه، به عنوان دانشجویی نخبه مطرح شود. بدین ترتیب وی در سال ۱۳۴۳ خورشیدی، شروع به کار در دفتر فنی شرکت ملی فولاد ایران کرد و تا سال ۱۳۵۷ خورشیدی در همان دفتر به طراحی پرداخت. 
سید هادی میرمیران، به دنبال وقوع انقلاب اسلامی و تعطیلی ادارات و مراکز دولتی، کار خود را به عنوان سرپرست واحد طراحی در شرکت خانه سازی ایران ادامه داد. وی در نهایت به واسطه حسن شهرت و محبوبیتی که طی چندین سال فعالیت مستمر خود کسب کرده بود، به عنوان سرپرست واحد طراحی اداره کل مسکن و شهرسازی استان اصفهان منصوب شد و به فعالیت خود را در عرصه طراحی و برنامه‌ریزی شهری ادامه داد.
در نهایت سید هادی میرمیران در سال ۱۳۶۷ خورشیدی، به همراه چند تن از همکاران خود، شرکتی خصوصی را بنیان گذاشت و به طور جدی‌تری به فعالیت در حوزه معماری پرداخت. با این حال زندگینامه این معمار برجسته ایرانی و موفقیت‌های متوالی وی، پر از نقاط مبهمی است که هر ذهن کنجکاوی را به سوال وامی‌دارد. از این‌رو لازم است که در بررسی بیوگرافی سید هادی میرمیران، به روابط نزدیک وی با برخی سران حکومتی و کسب امتیاز از طریق آنها اشاره کرد.
سبک معماری میرمیران:
نخستین نکته‌ای که از تمامی طرح‌های سید هادی میرمیران برداشت می‌شود، پیوند محکم آن با معماری سنتی است که گاه معماری ایرانی اسلامی (معماری ایرانی دوران اسلام) را هدف قرار می‌دهد و گاه حتی پا را فراتر گذاشته و گریزی به معماری باستانی ایرانی می‌زند. هرچند که وی خود نیز به این امر اذعان دارد و در جایی چنین می‌گوید: “معماری رد زمان است بر فضا.” با این حال سید هادی میرمیران را می‌توان من جمله ادامه دهندگان جنبش نوگرایی در معماری معاصر ایران نیز دانست و المان‌های انتزاعی و مدرنی که در بسیاری از طرح‌های وی به چشم می‌خورد، گواهی بر این مدعاست. 
آثار معماری میرمیران:
سید هادی میرمیران به عنوان یکی از پرکارترین معماران مطرح ایرانی، طرح‌های بسیاری را در طول دوران حرفه‌ای خود ارائه داد که بسیاری از آنها به مرحله اجرا رسیدند. با این حال طرح‌هایی نیز در بین سوابق کاری وی به چشم می‌خورند که هیچگاه از حد یک طرح ابتدایی فراتر نرفته‌اند و طرح‌هایی نظیر کتابخانه ملی ایران، موزه ملی آب ایران، فرهنگستان ایران میرمیران و نیز طرح مجتمع مسکونی ایل گلی تبریز، من این آثار به شمار می‌آیند.
کتابخانه ملی ایران:
به دنبال فراخوان وزارت راه و شهرسازی در سال ۱۳۷۳ خورشیدی به منظور انتخاب بهترین طرح برای ساختمان جدید کتابخانه ملی ایران در منطقه عباس آباد تهران، رقابت سختی بین ۵ شرکت طراز اول معماری ایران در گرفت و طرح‌های مختلفی ارائه شد. سید هادی میرمیران که یکی از شرکت کنندگان این مسابقه طراحی به شمار می‌رفت طرحی فوق‌العاده‌ای از یک کتابخانه ساده ارائه داد که علیرغم انتخاب نشدن از سوی برگزارکنندگان مسابقه، مورد استقبال بسیاری از اعضای جامعه معماری قرار گرفت.
کتابخانه ملی ایران و فرهنگستان ایران میرمیران
حجم اصلی ساختمان کتابخانه ملی ایران میرمیران، متشکل از دو مکعب مستطیل عمودی و افقی عظیمی بود. مکعب عمودی به عنوان مخزن بسته کتاب کتابخانه ملی ایران در نظر گرفته شده بود و مکعب افقی، سایر فضاهای این کتابخانه عظیم را تشکیل می‌داد. سید هادی میرمیران در طراحی کتابخانه ملی ایران نیز همانند بسیاری از طرح‌های خود، در عین بهره‌گیری از معماری سنتی ایرانی، ایده اصلی خود را از یکی دیگر از سمبل‌های ملی ایران یعنی کوه دماوند گرفته است.
موزه ملی آب ایران:
موزه ملی آبی ایران من جمله بهترین طرح‌هایی از سید هادی میرمیران به شمار می‌رود که هیچگاه به مرحله اجرا نرسید. این موزه در ۵ بخش آموزش، موزه‌داری، خدمات، مالی و اداری طراحی شده است و موزه‌داری به عنوان بزرگترین بخش آن دربرگیرنده گالری‌های ثابت و موقت در دو گروه اصلی و جانبی است. یکی از اهداف اصلی پروژه موزه ملی آب ایرانم میرمیران از دیدگاه خود او، یعنی تلاش برای نمود معماری سنتی ایران، با همکاری معمار معروف ایرانی، بهرام شیردل، محقق شده بود و مواردی نظیر مفهوم آب در فرهنگ ایران در درجات بعدی قرار داشت.
مجموعه ورزشی رفسنجان:
مجموعه ورزشی رفسنجان که شکل کنونی خود را از کانسپت یخچال‌های سنتی ایرانی وامدار است، یکی از مهم‌ترین آثار سید هادی میرمیران در استان کرمان به شمار می‌رود. مجموعه ورزشی رفسنجان سید هادی میرمیران که به سبب طراحی خاص خود بخشی از محیط پیرامون خود به نظر می‌رسد، تونست در سال ۱۳۸۰ خورشیدی جایزه بزرگ معمار آن سال را برای میرمیران به ارمغان آورد.