پاورپوینت بررسی معماری مرکز هنرهای نمایشی اثر زاها حدید در ابو ظبی

بخشی از مطلب
  مطالعات تحلیلی سیستم های سازمانی و رشد در جهان طبیعی، منجر به رسیدن به مجموعه­ای از جانمایی و توپولوژی هایی گشت که زبان متمایزی را در طراحی مرکز هنرهای نمایشی به وجود آوردند.. محورهای مرکزی منطقۀ فرهنگی ابوظبی، معبر راهرو مانندی است که از موزۀ طبیعی شیخ زاید تا دریا ادامه دارد. این محورهای مرکزی و تقابل عمل آن­ها با گردشگاه مشرف به دریا، در جایی که جزیره شکل می­گیرد، مجزا می­شود، کالبدهای داخل شاخص و ساختار فضاهای اصلی این مرکز معنا می­یابد، یک انشعاب هندسی به­وجود می­آورد.. فرم تندیس گونۀ مرکز هنرهای نمایشی از حرکات خطوط پدیدار می­شود، بتدریج به درون جزئی رشد یابنده گسترش می­یابدکه مانند شبکه­ای از شاخه­ها و انشعابات متوالی است.
ساختاری ارتجاعی مانند میوه­ها در یک درخت انگور  را دارند و نمای آنها به سمت غرب و نزدیک به آب است.ارتفاع بنا به 62 متر می­رسد و قسمتی از مجموع خمیدگی­ ساختار از موزۀ دریایی شروع شده و به جنوب موزۀ گوگنهایم ابوظبی در انتهای شمالی سایت می­رسد. با اینکه مرکز حجم در لبۀ آبی قرار دارد، مرکز هنرهای نمایشی با قرار گرفتن در مرکز محورها اعتبار بیشتری می­یابد. این ترتیب، بلوک ماتریس گونه در Arterial Road (جادۀ شریانی) را جدا می­کند و نماهایی به سمت دریا و خط آسمان ابوظبی جلوه­گر می­شود.
طبیعت ابوظبی، منظر و سنت دریانوردی الهام بخش ایدۀ معماری در موزۀ دریایی است. این معماری زیبا با یک فضای منحصر بفرد، حجم ساده­ای است که از نیرو و سیالیت باد ابوظبی شکل گرفته است وبه نوعی پیکره­ای است که باد آن را تراشیده است. توده­ای مجرد، توقفگاهی تنها، همچون دروازه­ای که از محوطۀ پهناور آبی بالا آمده است، فضایی که رویارویی میان دو جزء مهم منظر شهر فرهنگی را معنا می­بخشد، صحرا و دریا. با این سطح بازتاب­گر، محوطۀ آبی به­طور بصری، سایت و دریا را در هم ادغام می­کند و جنبۀ دریایی موزه را قوت می­بخشد. داخل بنا شبیه به کشتی است، رمپ­ها، عرشه­ها و سطوح معلق، بازدیدکنندگان را به­طور سیال به نمایشگاه هدایت می­کنند و صدای آن­ها در موزه طنین می­افکند و تجربه­ای از گالری­های پویا به دست می­آید. لنچ­ها (کشتی­های یک دکلی عربی) بر فراز فضای خالی(Void) در داخل بنا، معلق قرار گرفته­اند و به خلق یک تجربۀ بصری قوی بوسیلۀ بازگویی موضوعات پی در پی و معماری موزه به عنوان یک تمامیت، کمک می­نمایند. لنچ­های سنتی بر فراز آکواریوم معلق بوده و از زوایای مختلفی قابل دیدن هستند. برای تأکید بر سادگی اما در قالبی قدرتمند، منظر اطراف بنا به صورت شبکه سازماندهی شده است. خطوطی از درختان، جلوخان سایت را تشکیل می­دهند و واحه­ای همانند یک مرز و حریم را ایجاد می­کنند و این امکان را به بازدید کنندگان می­دهند که به آهستگی از میان شهری پویا گذر نموده، به سکون برسند و با تفکری عمیق فضاهای موزه را ادراک نمایند. ایدۀ حجمی ساده با فضای منحصر بفرد حکاکی شده، هدف دارد در یک اشاره و حرکت موزه­ای را که به تنهایی سرگذشت و ماجرای معماری را می­سازد، خلق نماید .
و......