دانلود,بررسی پاورپوینت تاريخچه تعيين آسيب پذيري و ارزيابي سازه ها,pptx
 
 
بخشی از مطلب   
 
کشور ايران بر روي کمربند زلزله آلپ – هيماليا قرار دارد و در طي ساليان گذشته همواره در معرض زلزله هاي ويران کننده قرار داشته است.
سهم ايران از زلزله هاي دنيا 17٫6درصد مي باشد، که به علت عدم رعايت ساخت و ساز ايمن و با کيفيت، تلفات و خسارات جاني و مالي فراواني داشته ايم که مي توان به زلزله هاي اخير در استان کرمان از جمله منطقه بم در دي ماه 82 و منطقه زرند در اسفند ماه 83 و منطقه اهر و ورزقان در مرداد ماه سال 91 اشاره کرد. 
گشودگي درياي سرخ و در نتيجه حرکت پهنه عربستان بسوي ايران و جابجايي بستر اقيانوس هند در نواحي عمان و حرکت به سمت شمال – شمال خاوري و حرکت ديگر صفحات ليتوسفري پيرامون ايران موجب آزاد شدن انرژي ناشي از تمرکز تنشها در راستاي گسلهاي فعال شده و شاهد زمين لرزه هاي ويرانگر در سرزمين عزيزمان مي باشيم. 
با توجه به وقوع زلزله هاي گذشته در مي يابيم که هيچ نقطه اي از ايران مصون از امواج زمين لرزه نبوده است، علاوه بر آثار تخريبي زلزله خطرات القايي متعدد ديگري مانند روانگرايي، رانش و زمين لغزه سرزمين ما را تهديد مي کند. 
شرايط طبيعي ايران و نحوه احداث بناهاي کشور ايجاب مي کند مسئله مصون سازي جامعه از هر لحاظ در مقابل آثار زلزله به طور جدي در دستور کار قرار گيرد. نابودي سرمايه هاي ملي و انساني بر اثر زلزله هاي مخرب لزوم توجه به مقاوم سازي (يا به عبارتي صحيح تر بهسازي) سازه هاي موجود در برابر زلزله را اجتناب ناپذير مي کند. 
بسياري از ساختمانهاي اسکلت فلزي در ايران به علت بدي مصالح، کيفيت بد جوشهاي کارگاهي، نداشتن سيستم باربر جانبي مناسب و بدي کيفيت اجرا، مقاومت کافي در برابر تکانهاي شديد زلزله را ندارند ، به همين خاطر خطر بروز خسارت مالي و جاني بسيار زياد است. 
با برنامه ريزي دقيق و کار مهندسي خوب مي توان عملکرد ساختمانهاي معمولي ايران در مقابل زلزله به مقدار قابل توجهي بهبود بخشيد و اين کار با بهسازي ساختمانها امکانپذير است، حتي اقدام ساده اي همچون اصلاح جوش و افزايش ابعاد آن در اتصالات ممکن است باعث تقويت قابل ملاحظه ساختمان شود.
قديمي ترين فعاليتها در زمينه آسيب پذيري به سالهاي اول دهه هفتاد بر مي گردد زماني که تازه مدل خطي رايج گرديده بود.
احتمالاً اولين محققي که اقدام به تعيين آسيب پذيري ساختمانهاي يک منطقه نموده است ((ويتمن))   مي باشد که قريب به سي سال قبل با ارائه روشي مبادرت به تعيين انديس خسارت لرزه اي نمود. در اين روش شدت حرکت زمين با مقياس مرکالي اصلاح شده و خسارت زمين لرزه با نسبت هزينه تعميرات به هزينه ساخت مجدد ساختمان بيان مي گرديد.
از اين زمان به بعد تحقيقات گسترده اي در اين زمينه آغاز گرديد که منجر به دو روش متفاوت تعيين ميزان آسيب پذيري گرديد که عبارت بودند از: روشهاي ارزيابي آسيب پذيري کيفي و کمي. امروزه باتوجه به اهميت و هدف از برآورد آسيب پذيري لرزه اي ساختمانها، يکي از اين روشها انتخاب و ميزان آسيب پذيري آنها تعيين مي گردد. 
بعد از کارهاي انجام شده توسط ويتمن در سال 1972 مي توان به کارهاي ((کالور)) و همکارانش در سال 1975 اشاره نمود. روش به کار گرفته شده توسط اين محققين که براي همه نوع ساختمان قابل کاربرد است به عواملي مانند: نوع عناصر مقاوم در برابر زلزله، تقارن اين عناصر در سازه، تعداد عناصرمقاوم، وضعيت فعلي عناصر مقاوم، صلبيت سازه، اتصال و مهارهاي بين عناصر سازه اي و وجود يا عدم وجود کلاف يا    بست هاي سازه اي بستگي دارد. روشي مشابه اين روش بوسيله ((ويگين)) در سال 1974 پيشنهاد گرديده بود که بعدها مورد توجه قرار گرفت. 
پژوهشگري به نام ((بلومه)) و همکارانش در سال 1975 روش ماتريس طيفي را براي برآورد پتانسيل خسارت ساختمان يا گروهي از ساختمانها ارائه دادند. در اين روش خصوصيات حرکت زمين با طيف پاسخ سرعت بيان شده است. ظرفيت سازه با برش پايه در نقطه تسليم تشريح شده و سرعت طيفي در برابر برش پايه محاسبه مي گردد. در اين روش خسارت کلي با نسبت هزينه تعميرات به هزينه کل ساختمان و جايگزيني ساختمان بدست مي آيد.