دانلود,بررسی پاورپوینت مقابله با خوردگی بتن,pptx
 
 
بخشی از مطلب
 
كنترل خوردگي 
از آنجا كه آب، اكسيژن و يونهاي كلريد نقش مهمي در خوردگي فولاد مدفون و ترك خوردگي بتن بازي ميكنند ، واضح است كه تراوايي بتن كليد كنترل فرآيندهاي مختلف مربوط به اين پديده مي باشد.
از اينرو آيين نامه ساختماني 381 ACL حداكثر نسبت آب به سيمان براي بتن مسلح معمولي اي كه در معرض مواد شيميايي يخ زدا و آب دريا قرار مي گيرد را برابر با 4/0 مشخص كرده است. تراكم صحيح و عمل آوري بتن، هردو به ظور مساوي الزامي مي باشند. در طراحي مخلوطهاي بتني همچنين بايستي امكان افزايش تراوايي در ضمن بهره برداري به علل فيزيكي - شيميايي مختلف، مانند عمل يخ زدگي، حمله سولفاتها و انبساط قليايي سنگدانه ها را نيز به حساب آورد.
 
براي محافظت در برابر خوردگي، حداكثر مقدار مجاز كلريد در مخلوطهاي بتني نيز در آيين نامه ساختماني 381 ACL مشخص شده است. براي مثال، حداكثر غلظت يون  CLقابل حل در آب در بتن سخت شده در سن 28 روزگي، در همه اجزاي بتن (شامل سنگدانه ها، مصالح سيماني و مواد افزودني) نبايد از 0.06، 0.15 و 0.30 درصد وزني سيمان به ترتيب براي بتن پيش تنيده، بتن مسلح در معرض كلرايد در هنگام بهره برداري و بتنهاي مسلح ديگر، تجاوز نمايد. بتنهاي مسلحي كه خشك مي مانند يا در حين بهره برداري از رطوبت محافظت مي شوند مجازند كه تا حد 1 درصد وزني سيمان CL داشته باشند.
 
بعضي از پارامترهاي طراحي نيز بر تراوايي تاثير مي گذارند. به همين دليل است كه براي بتنهايي كه در معرض محيط خورنده قرار دارند، آيين نامه 381 ACL شرايط حداقل پوشش بتن را مشخص مي نمايد. حداقل پوشش بتن براي ديواره ها و دالها برابر با mm 50 و براي باقي اعضا mm63 توصيه شده است. آيين نامه هاي جاري براي سازه هاي ساحلي در درياي شمال حداقل mm50 پوشش براي بتن معمولي و mm70 را براي فولاد پيش تنيده الزامي مي دانند، همچنين ACL 224R-80 حداكثر مجاز عرض ترك در سطح كششي سازه هاي بتن آرمه اي كه در معرض تر و خشك شدن و يا پاشش آب دريا قرار مي گيرند را 0.15 ميليمتر مشخص نموده است.