پاورپوینت بررسی و تحلیل معماری شهر تاریخی شوشتر
 
شوشتر یک شهر باستانی است که حدود 92 کیلومتر (57 مایل) از اهواز، مرکز استان است. بخش عمده ای از بهره وری کشاورزی گذشته آن، از سیستم آبیاری که بر روی بند کایزار، اولین پل سد در ایران، متمرکز است، می باشد
در زمان ایلامی شوشتر به عنوان آدامدن شناخته شد. در زمان هخامنشی نامش شوورتییر بود. نام مدرن شوشتر با نام یکی دیگر از شهر باستانی سوسا (یا شوش، در تلفظ فارسی) مرتبط است و به معنی "بیشتر یا بهتر از شوش" است.
در طول دوره ساسانی، شهر جزیره ای در رودخانه کارون بود و انتخاب شد تا پایتخت تابستانی تبدیل شود. رودخانه به شکل خاوری در اطراف شهر هدایت شد، در حالی که پل ها و دروازه های اصلی به شوشتر به شرق، غرب و جنوب ساخته شد. چندین رودخانه در این نزدیکی به توسعه کشاورزی کمک می کنند؛ کشت قارچ، محصول اصلی، می رسد. سیستم کانال های زیرزمینی به نام گانات، که رودخانه را به مخازن خصوصی خانه ها و ساختمان ها متصل می کند، آب را برای استفاده خانگی و آبیاری، و همچنین برای ذخیره و هنگامی که دروازه های اصلی بسته شدند، آب را در زمان جنگ فراهم آورد. ردیابی این غانات هنوز هم در برخی از خانه ها یافت می شود.
بافت سنتی معماری این شهر متراکم و فشرده‌است.  کوچه‌های باریک و دیوارهای بلند و گذرگاههای تنگ  که همگی با گذر از «ساباط»ها یا سایه بان‌ها به میدانچه‌ های اصلی شهر ختم می‌شوند، زیبایی کم نظیری دارند. ساباط‌ها(سابات) از ویژگی‌های (معماری) زیست بوم‌های 
گرمسیر و کویری هستند و در استان‌هایی مانند یزد،  کرمان، اصفهان و خوزستان یافت می‌شوند. یکی از  کارکردهای سابات پدید آوردن سایه و جایگاهی خنک برای رهرگذران است. به سبب نیمه پوشیده بودن سابات در تابستان ناهمگونی دما به پدید آمدن کوران هوا می‌انجامد که سبب خنک تر شدن هوای درون سابات از بیرون آن می‌شود. همین نیمه پوشیده بودن در زمستان سبب گرمتر شدن هوای درون سابات از بیرون آن می‌گردد.سابات‌ها همچنین سبب پدیدآمدن یکپارچگی و پایداری خانه‌های کنارشان هستند و به آنها در پایداری در برابر نیروهای پدید آمده از فشار سازه کمک می‌کنند.واژه سابات در زبان فارسی دارای ریشه‌ای کهن است. بخش نخست آن «سا» به معنای آسایش و بخش دوم آن «بات» نشانگر ساختمان، آبادی و سازه‌است. بافت معماری یکدست و همگون با بهره گیری از مصالح بومی یعنی آجر و خلق نقشهای زیبا و ابتکاری تحت عنوان «خوون چینی» بر سر در بناها، جلوه‌های خوشایندی را در معماری این منطقه ایجاد کرده است. به طور کلی، شکل و ترکیب شوشتر تابع تناسب زمین، موقعیت صخره‌ها و پستی و بلندیهای خاک و جریان رودخانه هاست. به این ترتیب ارتباطی هنرمندانه با عناصر طبیعی را در جهت خلق فضاهای معماری که در شهرهای دیگر استان یافت نمی‌شود ایجاد کرده‌است. شوشتر به لحاظ به کارگیری معماری آجر و آسیابهای آبی ابداعات ویژه‌ای دارند
و....