بیومورفیک در غالب جنبش های مشخص را می توان مربوط به دهه ی 40 میلادی برگزاری مسابقه و نمایشگاه موزه ی هنر مدرن نیویورک با عنوان ”طراحی بیومورفیک برای تجهیز خانه“ (1942م) دانست. زمانی که خط های ملهم از ”طبیعت پیچان آرنوو“ با ”منطق گرایی“ فونکسیونالیسم تلفیق شد و طراحان پس از چند دوره تجربه ی الهام از عملکرد و فرم های طبیعت ـ خصوصاً برای بهینه سازی حرکت وسایل نقلیه، از خودرو و هواپیما گرفته تا کشتی ها و زیردریایی ها ـ به استفاده از فرم ها و شکل های طبیعت در طراحی محصولات و لوازم زندگی انسان ها روی آوردند. در این بین، رشد صنعت و تکنولوژی مواد و روش های ساخت نیز تأثیر به سزایی در شکل گیری فرم های بیومورف داشت. ساخت و تولید انواع پلاستیک هایی که به سرعت به شکل های مختلف ساخته می شدند، برش و شکل دهی کنترل شده ی کامپیوتری، قالب گیری های به صرفه تر فلزات نسبت به گذشته، همه از جمله مواردی بودند که دنیای طراحی را به سوی ایجاد خط ها و انحناهایی بردند که به صورتی منطقی و متناسب شده، از جانداران برگرفته می شد. خطوط راست و گوشه دار که مصنوعی به نظر می رسیدند، در آن جایی نداشت و بافت های به کار رفته برای سطح محصولات، لزوماً شبیه به بافت های طبیعی نبود. اما از نظر بصری، رنگ و رویه ی این محصولات یا با الهام از طبیعت طراحی می شد و یا مستقیماً از طبیعت شبیه سازی می گردید. 
فهرست مطالب
بیومورفیک
بیو مورفیک در مجسمه سازی
بیو مورفیک در طراحی صنعتی
طراحی راه پله ای با ساختار بیومورفیک در پاریس
راه پله ی بیومورفیک در پاریس
کلیسای ساگرادا فمیلیا
سالن کنسرت والت دیزنی
اسمان خراش
افرایم هنری پاوی
میز های بیومورفیک
صندلی های بیومورفیک
بیومورفیک در طراحی داخلی
بیومورفیک در وسایل تزیینی
بیومورفیک در نمای خارجی
چهار اصل فیزیکی معماری با الهام پذیری از طبیعت (بیومورفیک )
مقاومت در برابر نیروها با انعطاف‌پذیری و تغییر