پاورپوینت بررسی معماری شهر موسیقی ایتالیا اثر رنزو پیانو
THE MUSIC PARK, RENZO PIANO
بخشی از مطلب
در سال 1994، کارگاه ساختمانی رنزو پیانو در مسابقه طراحی پارک موسیقی برنده شد. پارک موسیقی مجموعه ای است از تعدادی تالار، سینما، فروشگاه و باغ که در حومه شهر رم قرار دارد.
      
سایت این پروژه با مساحتی معادل 12آکر در حد فاصل محدوده مسکونی شهر و دهکده المپیک قرار دارد و قبلاً به عنوان پارکینگ از آن استفاده می‌شده است. هر چند که این ویژگی‌ها و عناصر شاخص و تأثیرگذار چندانی ندارد، به دلیل نقش فعال رم در تاریخ معماری و همچنین با توجه به اینکه مردم ان نیز همیشه به تاریخ و ماهیت معماری شهر و حفظ آن توجه از خود نشان داده اند، طراح پروژه مسئولیت بسیار سنگینی در برابر خواسته‌های طرح، نیازهای مردم و سازگاری آن با بافت شهر بر عهده داشت. پیانو هم در طراحی این مجموعه قصد داشت آن را به مثابه یک نقطه اتصال بین لبه شهر و دهکده المپیک ببیند و کوشید ایده‌های طراحی شهری را نسبت به ایده‌های معماری در اولویت قرار دهد، حتی معماری را به مثابه عاملی برای تقویت مفاهیم طراحی شهری تصور کرد. پیدا شدن آثاری متعلق به قرن ششم قبل از میلاد هنگام انجام عملیات خاکی، عامل تأثیر گذار دیگری در شکل گیری ساختار فضایی مجموعه بود. این موضوع، به متوقف شدن عملیات اجرایی به مدت یکسال منتهی شد و پیانو هم مجبور به تجدید نظر در طرح اولیه شد. او تصمیم گرفت برای حفظ این آثار باستانی، یک موزه به طرح خود اضافه کند تا فضای لازم برای نگهداری و نمایش این آثار به وجود آید.
      
برخلاف آنچه پیانو در طراحی مرکز فرهنگی پمپیدو مد نظر داشته، در این پروژه کوشیده است از فضاهای شهری سنتی مثل میدان، آمفی تئاتر و رواق‌های عمومی استفاده و درعین حفظ مفاهیم سنتی، با ترکیب عملکردهایی چون رستوران، فروشگاهها و چند گردشگاه، فضاهای اصلی مجموعه را با فضاها و عملکردهای شهری ادقام کند. در پروژه پمپیدو، پیانو و راجرز شمایلی شبیه یک پالایشگاه نفت را در تقابل با سنتهای طراحی شهری به وجود آورده اند، درصورتی که در این پروژه به ارزشها و پیشینه معماری توجه شده و حتی از مصالح بومی مثل آجر رومی، تراورتن و ورق‌های کرباس فقط برای حفظ خاطره‌ها و یادها و نه با نیت پیروی از سبک‌های تاریخ گرا، استفاده شده است استفاده فراوان از درخت زیتون در طراحی فضاهای سبز هم نوعی تأکید بر طبیعت بومی شهر است.
       
در این پروژه کارفرما از طراح خواسته بود تا سه سالن مجزا با گنجایش 700،1200 و 2800 نفر را در داخل یک ساختمان طراحی کند، اما پیانو سه سالن جداگانه به صورت شعاعی حول یک میدان طراحی کرد. این سالن‌ها به ترتیب 1273،2756 و 700 نفر گنجایش دارند و میدان بین آنها هم علاوه بر تأمین دسترسی به سالن‌ها و سایر فضاهای جانبی، شامل یک آمفی تئاتر روباز با گنجایش 300نفر است. چیدن این سالن‌ها به صورت خوشه ای، نیاز به تدابیر آکوستیکی جداگانه را از بین نمی برد، ولی در این حالت می‌توان از فضاهای پشتیبانی و سالن‌های تمرینی مشترک استفاده کرد. این پروژه، که در سال 2003 تکمیل شد، مهمترین مرکز هنری-فرهنگی شهر رم به شمار می‌رودو توانسته هویت ویژه ای برای منطقه شمالی شهر خلق کند.
و......