بخشی از مطلب سانتیاگو کالاتراوا در ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۱ میلادی در حومهٔ شهر والنسیا در اسپانیا به دنیا آمد. در همان شهر تحصیلات خود را در مدرسهٔ هنر و معماری به پایان رساند. پس از پایان تحصیلات معماری در ۱۹۷۵ برای تحصیل در رشته سازه وارد موسسه فنی فدرال سوییس در زوریخ شد. در ۱۹۸۱ پس از اتمام تز دکترای رشته مهندسی سازه تحت عنوان «چین خوردگی قابهای سه بعدی فعالیتهای معماری و مهندسی خود را آغاز کرد. پل زوبیزوری که در زبان باسکی به معنای “پل سفید” است، در میان شهروندان به پل کالاتراوای بیلبائو شهرت دارد که برگرفته از نام معمار اسپانیایی آن، سانتیاگو کالاتراوا است. این معمار، طراحی را برای آنچه که در آن زمان با عنوان محل یوریبیتارت شناخته میشد، با اشاره به تبادلات بین این زمین و شهر بیلبائو ارائه نمود. در سال ۱۹۹۴ میلادی، دولت محلی، کالاتراوا را برای اتمام این پروژه جدید دعوت نمود و این پل جدید با طولی معادل ۷۵ متر طراحی و اجرا شد. موقعیت: پل عابر پیاده زوبیزوری که با عنوان کامپو ولانتین نیز شناخته میشود، در بالای رودخانه نرویون واقع شده است وخیابان کامپو د ولانتین به همراه انسانچ در سرچشمه قدیمی یوریبیتارت، در ساحل سمت راست آن، قرار دارد. پل زوبیزوری، پیادهرویی مدرن را به وجود آورده است که از مدخل رودخانه نرویون، در نیمه راه بین پارک بیلبائو اچباریا، تالار شهرداری و موزه گوگنهایم بیلبائو عبور می کند. خیابان کامپو ولانتین، که در سمت راست رودخانه قرار دارد، یکی از معروف ترین معبرهای آراسته درختکاری شده این شهر است که در کنار باغها، کاخها و ساختمانهای مسکونی قرار دارد. کانسپت: ساخت پل زوبیزوری، به معنی نماد سازی و برجسته نمودن بهبود زیربناهای ساخته شده در مناطق متروکه موجود در امتداد رودخانه بود، که در نتیجه منسوخ شدن صنعت دریایی در این شهرستان، بلا استفاده مانده و متروک شده بودند. لذا میتوان “پل سفید” را یک برنامه شهری دانست. سفید بودن این پل، نشان دهنده تولد دوبارهای برای این شهر و از بین بردن شکاف قدیمی ایجاد شده بین دو بخش جامعه بیلبائو میباشد. زوبیزوری، نمادی آشکارا از افکار سانتیاگو کالاتراوا نسبت به شهر و فضاهای پیرامون آن است. سازه: پل زوبیزوری دارای رابطه واضحی با طبیعت است و اسکلت اصلی آن از یک قاب فولادی و شیشهای ساخته شده است. پانلهای شیشهای شفاف توسط دندههای فولادی ضدزنگی پشتیبانی میشوند که به ستون فقرات ماهی شباهت دارند. چنین طرحی برای ساختاری که در دل رودخانه قرار دارد کاملا مناسب است و باعث انعکاس نمای آن در آب زلال میشود. این رفلکس از آن جهت مفید است که انعکاس ساختار و پوشش شفاف سفید پل، نمادگرایی آن را برجسته میسازد. قوس: پل زوبیزوری شامل یک ساختار منحنی شکل است که توسط رمپها و پلههایی در هر دو طرف و همچنین کابلهای معلق پیادهرو که از قوسهای بالای آن آویزان شدهاند، پشتیبانی میشود. عرض این پیادهرو که ۸.۵ متر بالاتر از سطح آب قرار دارد، چیزی در حدود ۶.۵ تا ۷.۵ متر است و طول آن به ۷۵ متر میرسد. گستره ۷۵ متری این سازه که ضخامتی ۸.۵ متری دارد، توسط ۳۹ کابل فولادی در هر طرف، در جای خود نگاه داشته شده است و به کمانهایی با فاصله ۱.۸ متر متصل میشود. پوشش: شکل سهمی این سازه در لبه جانبی پوشش شیشهای تکرار شده است که تضاد متقابلی را به این سازه میبخشد. پوشش شفاف پل زوبیزوری دارای شعاع باریکی است که پایه پشتیبانی آن را توسط لولهای فولادی تقویت میکند. عناصر تشکیل دهنده کف، ۴۱ قطعه از بخش متغیر تیرهای T جفت هستند که دندههای قفسه سینه انسان را در ذهن تداعی میکنند و موجب شباهت حداکثری آن به پل در ونیز میشوند که در سال ۲۰۰۸ میلادی به بهرهبرداری رسید. متریال: قسمت اصلی ساختار پل، قوس فولادی شیبداری است که همانند باقی بخشهای سازه به رنگ سفید در آمده است. لوله مورد استفاده برای قوس دارای قطر ۵۰ میلی متر و ضخامت ۴۵۷ متر است. معبر پل زوبیزوری از صفحات شیشهای شفافی ساخته شده و به وسیله ریلی از فولاد ضد زنگ احاطه گردیده است. استفاده از این مواد در چنین مسیر لغزندهای، به خصوص در محیط مرطوب و بارانی شهرستان بیلبائو، سبب شد که شورای این شهر، در پاسخ به شکایات متعدد کاربران، پل را با فرشی که در یک سمت محکم شده است، پوشش دهند. در زمان ساخت پل، عنصر روشنایی عامل بسیار مهمی بود؛ زیرا شفافیت آن باید به عنوان فانوس دریایی و نمادی از شهر، هم در زمینه معماری و هم مجسمهسازی عمل مینمود و لذا هر یک از دندههای پایین تر پل، به یک دستگاه روشنایی مجهز شدهاند.و....