مطالعات طرح جایکا :
گزارش پروژه ريز پهنه‌بندي لرزه‌اي تهران بزرگ در برگيرنده نتيجه مطالعاتي است كه در فاصله زماني فروردين 1378 تا شهريور 1379 توسط مركز مطالعات زلزله و زيست محيطي تهران بزرگ و گروه مطالعاتي ژاپني (متشكل از مشاوران بين‌المللي پاسيفيك و شركت اُيو) تحت قرار داد آژانس همكاريهاي بين‌المللي ژاپن (جايكا) در تهران به‌انجام رسيد. 
تهران بر روی یکی از فعال ترین کمربندهای زلزله دنیا قرار گرفته است که تقریباً هر ۱۵۰ سال زلزله شدیدی در این کمربند به وقوع می پیوندد. اکنون از آخرین زلزله شدید تهران که در سال ۱۸۳۰ میلادی (۱۲۰۹ هجری شمسی) رخ داد بیش از ۱۵۰ سال می گذرد. جایکا مطالعه ای را در خصوص طرح ریز پهنه بندی لرزه ای تهران بزرگ (۸۰- ۱۳۷۹) انجام داد که نتیجه گیری های انجام شده طی آن نشان می دهد که در بدترین حالت (یک زلزله شدید) تلفات بسیار سنگینی در بر خواهد داشت. پس از آن جایکا طرح جامع مدیریت و پیشگیری از خسارات ناشی از زلزله در تهران بزرگ را اجرا نمود (۸۴- ۱۳۸۲) که طی آن یک طرح نظام مند مدیریت بحران زلزله برای اجرا در سه فاز بدین شرح تدوین گشت:　وضعیت عادی، واکنش اضطراری ، مرمت و بازسازی .
 
زلزله سال ۱۳۸۳ در بم که منجر به از دست رفتن جان بیش از ۲۶۰۰۰ تن گردید، اهمیت سیستم واکنش اضطراری را آشکار نمود. به منظور بهبود بخشیدن به سیستم واکنش اضطراری بویژه در ۷۲ ساعت اولیه پس از وقوع یک زلزله،پروژه ای با همین عنوان از جایکا درخواست شد که در حال حاضر در شهرداری تهران به اجرا در می آید.