دانلود,پاورپوینت بررسی طبقه بندي راههاي شهري,pptx
 
بخشی از مطلب
 
 
دسترسي براي وسايل نقليه اضطراري
    وسايل نقليه اضطراري نظير ماشينهاي آتش‌نشاني ، آمبولانس و وسايل نقليه نيروهاي انتظامي ، بايد بتوانند خود را به سرعت به كليه بناهابرسانند خيابانهاي مخصوص پياده‌ها ، كوچه‌ها و بازارهايي كه براي ترافيك موتوري طراحي نشده‌ و يا به منظور تنظيم استفاده ، ورود وسايل نقليه موتوري به آنها ممنوع است ، بايد براي وسايل نقليه اضطراري قابل دسترسي باشند. 
    در طراحي اين قسمتها بايد مطمئن شد كه وسايل نقليه اضطراري ، و مخصوصاً خودروهاي آتش نشاني كه فضاي بيشتري نياز دارند ، مي‌توانند خود را سريعاً به بناها برسانند. وسايل نقليه اضطراري به مسيري احتياج دارند كه شناسايي آن براي رانندگان آنها آسان باشد . اين مسير بايد هميشه باز باشد و يا در مواقع نياز به توان ان را به سرعت باز كرد . 
2 – 2 – 4 دسترسي براي وسايل نقليه خدمات شهري 
    كليه بناهاي شهري بايد براي وسايل نقليه خدمات شهري قابل دسترسي باشند. در شهرهاي امروزي ، تعميرات ، نظافت ، حمل زباله و ساير خدمات شهري غالباً با استفاده از اين وسايل نقليه موتوري انجام مي‌شود و يا ، در آينده ، خواهد شد . اوقات استفاده از اين وسايل را مي‌توان تنظيم كرد . بازارهاي امروزي را بايد طوري طراحي كرد كه خدمات شهري به آنها دسترسي داشته باشد و بتوان آنها را با وسايل نقليه موتوري نظافت كرد. 
 
2 – 2 – 5 دسترسي براي وسايل نقليه حمل كالا
    حمل كالا عموماً با وسايل نقليه عمومي صورت مي‌گيرد. بنابراين ، كليه بناها بايد به نحوي براي اين وسايل نقليه قابل دسترسي باشند . ميزان سهولت دسترسي به نوع عملكرد بنا بستگي دارد . مثلاً به اقتضاي عملكرد بنا ، مي‌توان از انواع باركشها با ابعاد مختلف استفاده كرد. علاوه بر اين ، انواع كاربريها از نظر حمل كالا ، نيازهاي كاملاً متفاوتي دارند كه در طراحي دسترسيهاي آنها بايد در نظر گرفته شود .
     
 
در طراحي دسترسي براي وسايل نقليه حمل كالا ، بايد عوامل زير را در نظر گرفت: 
    نوع كاربري و نيازهاي ويژه آن از نظر بارگيري و باراندازي 
    حجم ترافيك كالا 
    توزيع زماني ترافيك كالا در ايام هفته و اوقات شبانه روز
    ابعاد باركشهاي متداول و مخصوصاً عرض، شعاع گردش ، و بلندي كف اتاق بار آنها 
    نوع كالا از نظر سرعت عمل در بارگيري و بار اندازي 
    طرز بارگيري و باراندازي
به اقتضاي نياز ، همه يا برخي از تأسيسات زير را براي فراهم ساختن دسترسي حمل كالا در نظر مي‌گيرند.
    محوطه بارگيري و باراندازي 
    سكوي بارگيري و باراندازي 
    راه اتصالي
    پاركينگ براي باركشها 
    جاي دور زدن براي باركشها
اگر نيازهاي دسترسي حمل كالا به بناها در نظر گرفته نشود ، حمل كالا دشوار و پرخرج مي‌شود . علاوه بر اين فراهم يا كافي نبودن تأسيات بارگيري و باراندازي يكي ازعوامل مهم اغتشاش ترافيك و كاهش ظرفيت در خيابانهاي واقع در مراكز فعاليتهاي شهري است.
 
2 – 2 – 6 دسترسي به ايستگاههاي وسايل نقليه عمومي
    در نزديكي كليه بناهاي واقع در مناطق شهري و در فاصله اي قابل قبول براي استفاده كنندگان بايد ايستگاه وسايل نقليه عمومي گذاشته شود. ايستگاهها بايد توسط شبكه پيوسته پياده‌رو و در صورت لزوم دوچرخه رو ، به بناهاي اطراف و به ايستگاههاي نزديك خود دسترسي داشته باشند. در نزديكي ايستگاهها بايد براي دوچرخه ها پاركينگ مخصوص دوچرخه در نظر گرفت . 
 
 
2 – 3 روشهاي مختلف تنظيم دسترسيها 
2 – 3 – 1 طراحي يكپارچه شهر و شبكه 
    مؤثرترين روش تنظيم دسترسيها ، مخصوصاً براي مناطق آباد نشده ، توسعه يكپارچه و مطابق نقشه راه و اطراف آن است . به اين ترتيب ، دسترسيها ، كاربريها ، و شبكه راهها متناسب با يكديگر تعيين و طراحي مي‌شوند. 
 
2 – 3 – 2 جاده‌هاي كناري 
    در مواردي كه به علت كوچكي قطعات زمينهاي اطراف راه ، و يا امكان تفكيك شدن بعدي آنها ثابت نگه داشتن تعداد دسترسيها غير عملي است ، جاده هاي كناري در نظر گرفته مي‌شود . با اين روش ، تعداد دسترسيها به راه شرياني را مي‌توان در طول زمان ثابت نگه داشت.
 
2 – 3 – 3 اصطلاحات جزئي شبكه و مديريت ترافيك 
    مي‌توان از شيوه هاي زير به منظور تنظيم دسترسي استفاده كرد.
    بستن دسترسي و هدايت ترافيك آن از طريق خيابانهاي محلي يا جاده كناري ، به تقاطعهاي مجاور ( شكل 9 ) 
    جريان بندي ( كاناليزه كردن) تقاع و اولويت دادن به جريان عبوري ترافيك 
    تعريض تقاطع و فراهم كردن خطهاي مخصوص گردش به راست و گردش به چپ
    فراهم كردن خط ممتد گردش به چپ در طولي از راه كه تعداد دسترسيهاي آن زياد است. ( شكل 10 ) 
    تبديل چهار راهها به سه راه با تن بعضي از خيابانها 
    فراهم ساختن خط تغيير سرعت در خروجي و يا ورودي راههاي شرياني مهم
    نصب چراغ راهنما و اولويت دادن به ترافيك عبوري 
    ممنوع كردن گردشها و مخصوصاً گردش به چپها 
    اصطلاح‌راههاي‌اتصالي به ساختمانها ومحوطه هاي اطراف راه 
سرعت
3 – 1 تعريفها
    سرعت حركت – مسافتي( برحسب‌كيلومتر) است كه وسيله نقليه در حال حركت ( بدون در نظر گرفتن توقفها ) در مدت يك ساعت طي مي‌كند.
     
    سرعت جابه‌جايي – مسافتي ( برحسب كيلومتر) است كه وسيله نقليه عملاً (با در نظر گرفتن توقفها ) در مدت يك ساعت بين دو نقطه از راه طي مي كند. 
 
    سرعت مجاز – حداكثر و يا حداقل سرعتي است كه رانندگان وسايل نقليه ، به موجب قوانين و مقررات موظف به رعايت آن هستند. 
 
    سرعت عملي – حداكثر سرعتي است كه وسايل نقليه در وضعيت جوي مناسب و در وضعيت ترافيكي موجود مي توانند با آن سرعت حركت كنند ؛ بي آنكه ايمني خود و ساير وسايل نقليه و سرنشينان آنها را به خطر اندازند. 
 
    سرعت طرح – حداكثر سرعت ايمن وسايل نقليه در بهترين وضعيت جوي و ترافيكي است . سرعت طرح مبناي هندسي است. 
    سرعت 85% -  سرعت حركتي است كه 85 درصد وسايل نقليه با سرعتي مساوي يا كمتر از آن حركت مي‌كنند . 
 
3 – 2 اصول
    پس از آنكه طبقه بندي راه و نحوه كنترل دسترسيها تعيين شد ، طراح بايد سرعتي را به عنوان سرعت طرح انتخاب كند و آن را مبناي طراحي قرار دهد. سرعت طرح را بر اساس حداكثر سرعت مجاز مورد نظر و حداكثر سرعت مجاز را با توجه به سرعت جابه‌جايي مورد انتظار مردم از يك طرف و محدوديتهاي مالي ، فني ، اجرايي ، و زيست محيطي از طرفي ديگر تعيين مي كنند . هدف اين فصل ارائه رهنمودهايي است تا طراح بتواند به كمك آنها سرعت طرح مناسب را انتخاب كند. 
سرعت جا به جا شدن مهمترين عاملي است كه استفاده كنندگان در سنجش كيفيت يك سيستم جابه جايي در نظر مي گيرند . اما بايد توجه داشت كه انتظارات گروههاي مختلف اجتملعي در مورد سرعت جابه جايي متفاوت است. 
 
 
3 – 3 سرعت مجاز
3 – 3 – 1 راههاي شرياني درجه 1 
 حداكثر سرعت مجاز راههاي شرياني درجه 1 بين 70 تا 90 كيلومتر در ساعت تعيين مي شود . حداكثر سرعت مجاز براي عاليترين نوع راههاي شرياني درجه 1 ، 90 كيلومتر در ساعت تعيين مي شود. به دلايل زير ، در داخل محدوده بالا انتخاب سرعتهاي مجاز كمتر توصيه مي‌شود : 
    سرعت مجاز زياد ، طراحي ايمن و مخصوصاً تابلو گذاري صحيح در مناطق شهري را مشكل مي‌كند . 
    به دليل كوتاه بودن طول سفرهاي شهري ، با افزايش حداكثر سرعت مجاز ، در طول مدت سفر صرفه جويي چشمگيري حاصل نمي شود. 
    سرعت مجاز زياد ، مستلزم فراهم بودن امكانات عالي بهره برداري است  تا ايمني راه تأمين شود. اين امكانات با واقعيتهاي موجود مديريت ترافيك در راههاي كشور ما فاصله زيادي دارد. 
    با افزايش سرعت مجاز ، هزينه احداث و بهره برداري افزايش مي يابد. 
 
 
 
 
3 – 3 – 2 راههاي شرياني درجه 2 
سرعت مجاز حركت وسايل نقليه در راههاي شرياني درجه 2 بين 40 تا 60 كيلومتر در ساعت تعيين مي شود . در تعيين سرعت مجاز ، شكل شبكه ، نوع كاربريها و طراحي شهري دو طرف ، طرز كنترل ترافيك موتوري ، و مهمتر از همه نحوه تنظيم عبور پياده ها از عرض راه را بايد كاملاً در نظر گرفت . مجموعه عوامل نام برده و حداكثر سرعت مجاز بايد چنان انتخاب شوند كه اولاً اكثريت عمده رانندگان در اوقات غير شلوغ از حداكثر سرعت مجاز تعيين شده تجاوز نكنند ، ثانياً بتوان عبور ايمن پياده‌ها از عرض راه را در سرعت مجاز مورد نظر تأمين كرد. 
3 – 3 – 3 خيابانهاي محلي
حداكثر سرعت مجاز خيابانهاي محلي 30 كيلومتر در ساعت تعيين مي‌شود . اعلام حداكثر سرعت مجاز براي پايين نگه داشتن سرعت ترافيك موتوري كافي نيست، بلكه طرح هندسي بايد با غير عملي و نامطلوب كردن سرعت زياد ، رانندگان             وسايل نقليه موتوري را به كاهش سرعت ، و رانندگي در حدود سرعت مجاز وادار كند . علاوه بر اين ، طرز شبكه بندي خيابانهاي محلي ، به عنوان راه ميان‌بر ، گرايش         پيدا نكند . 
 
 
 
3 – 4 سرعت طرح 
در راههاي شرياني ، سرعت طرح هميشه بايد حداقل 10 كيلومتر در ساعت بيشتر از سرعت مجاز در نظر گرفته شود. توصيه مي شود سرعت طرح قسمتهاي اصلي راههاي شرياني درجه 1 كه جديداً طراحي مي‌شوند ، در صورتي كه موجب افزايش زياد هزينه ها نشود ، 20 كيلومتر بيشتر از سرعت مجاز آنها گرفته شود. در خيابانهاي محلي سرعت طرح برابر سرعت مجاز آنها گرفته مي شود . سرعت مجاز و سرعت طرح انواع راهها ، مطابق جدول 2 تعيين مي‌شود.