دانلود,بررسی پاورپوینت بررسی برج پیزا,pptx
 
 
بخشی از مطلب
 
جزئيات برج و تاريخچه زمين
تصوير شماره 1، برش عرضي (يابرش مقطعي) از برج 14500 تني را نشان مي دهد كه يك برج ناقوس در مجاورت كليساي جامع است. برج تقريباً 60 متر ارتفاع داردو قطر پي آن 6/19 متر است پي ها در حدود 5/5 درجه به سمت جنوب شيب دارند و قرنيز هفتم در زمين در حدود 5/4 متر آويزان است.
 
 
 
سطوح دروني و بيروني برج استوانه اي با مرمر پوشانده شده است اما فضاي بين اين پوشش با خرده سنگ و گل و آهك كه در ميان آنها خلل و خرج بسياري ديده مي شود، پر شده است. يك پلكان مارپيچي، انحناء يافته در اين دواير وجود دارد.
زمين زير برج (تصوير شماره2) از سه لايه متمايز تشكيل شده است. لايه A در حدود 10 متر ضخامت دارد و عمدتاً از رسوبات نرم شني دهانه رودها و گل و لاي رسي كه از حالات جزر و مدي به جا مانده اند، تشكيل شده است. بر اساس گونه هاي نمونه برداري شده و آزمايشهاي  مخروط به نظر مي رسد.
جنس مواد جنوب برج نسبت به شمال برج كه تراكم بيشتري دارد بيشتر از جنس رس باشد.
لايه B خاك رس نرم و حساسي است كه به طور طبيعي با خاك رس دريايي آميخته شده است. خاك رسي كه با نام پانكون شناخته مي شود و حدوداً تا عمق 40 متري گسترش يافته است.
اين مواد بسيار حساس هستند و اگر دچار آشفتگي شوند استحكام خود را از دست مي دهند. لايه C، شن متراكم است كه تا عمق قابل توجهي گسترش يافته است. سفره آب در گستره لايه A بين 1 تا 2 متر زير سطح زمين قرار دارد.
سطح روي خاك رس پانكون كه در زير برج به شكل مقعر شده است نشان مي دهد كه ميانگين نشست بين 5/2 و 3 متر است. كه دليل معتبري است كه  نشان مي دهد چقدر زمين زير برج نرم است.
 
 
 
تاريخچه برج:
كار بر روي برج در تاريخ 9 آگوست سال 1173 آغاز شد. تا سال 1178 كار ساخت تا حدود  كل كار تا طبقه چهارم پيش رفته بود كه كار متوقف شد دليل توقف كار مشخص نشد، اما مي بايست بيش از اين ادامه مي يافت و توانايي تحمل برج بر روي خاك رس پانكون مورد آزمايشي قرار مي گرفت. كار دوباره در سال 1272 زمانيكه استحكام خاك رس به واسطه تحكيم رس زير وزن برج افزايش يافته بود. در حدود سال 1278 هنگامي كار ساخت به هفتمين قرنيز رسيد شايد به دليل فعاليت ارتشي دوباره كار متوقف شد. جاي هيچ شكلي وجود نداشت كه كار بايد ادامه مي يافت، سرانجام برج سقوط مي كرد. در سال 1360 كار بر روي اتاقك زنگ آغاز شد و در سال 1370 تقريباً 200 سال بعد از شروع كار كامل شد.(تصوير شماره3)
 
 
محور برج مستقيم نيست و اين نشان دهنده اين است كه فراموسون براي تغيير شيب از ساختار اوليه بايد اصلاح شوند.
هندسة برج بازسازي انحراف برج بكار گرفته مي شد. در ابتدا در سال 1272 وقتي كه كار بازسازي برج دوبار آغاز شد برج كمي به سمت شمال به مقدار قابل ملاحظه اي در حدود 0.6 درجه انحراف پيدا كرد هنگامي كه كار بازسازي ادامه پيدا كرد، بعد از آن برج آهنگ فزاينده اي بدست جنوب منحرف شد. در سال 1278 هنگامي كه بازسازي به قرنيز هفتم رسيد، برج در حدود 6/0 درجه كج شد. در طول 90 سال وقفه، انحراف در حدود 6/1 درجه افزايش يافت. بعد از تكميل اتاق ناقوس تقريباً در سال 1370، انحراف برج به طور شگرفي افزايش يافت. در سال 1814 سنجش شاغول توسط 2 مهندس انگليسي به نامهاي كرسي و تايلور ساخته شد و آنها انحراف برج را به 5% رساندند. اندازه گيري هاي بيشتر توسط مهندس فرانسوي در سال 1859 نشان داد كه خاكبرداري از (كاتينو) توسط گراردسكا در سال 1838 باعث افزايش قابل ملاحظه اي در انحراف برج در حدود   درجه شد.
 
 
 
 
 
اين تاريخچه از انحرتف برج براي سنجيدن ماكت شماره اي برج و زمين زير آن بكار گرفته مي شد. تصوير شماره 5، نمودار تغييرات پيش بيني شده انحراف برج بر حسب زمان را نشان مي دهد و آن را با ارزشهاي واقعي نتيجه گيري شده مقايسه مي كند.
ماكت برج اولين چرخش كوچك برج به سمت شمال را نمايان نكرد. اما از سال 1272 به بعد مطابقت قابل توجهي بين ماكت و انحراف واقعي برج بوجود آمد. در خور توجه است كه فقط هنگامي كه اتاق ناقوس در سال 1360 ساخته شد، انحراف برج به طور شگرفي افزايش يافت. همچنين شايان ذكر است كه خاكبرداري از كاتينو در سال 1838 منجر به چرخش پيش بيني شده برج درحد 75/0 درجه شد. آنچه قابل ملاحظه است اين است كه در حال حاضر انحراف برج ماكت 44/5 درجه است كه كمي كمتر از مقدار واقعي آن يعني 5/5 درجه است. مهندسين دريافته اند كه هر افزايش بيشتري در انحراف نهايي مدل برج در نتيجه بي ثباتي آن است. و اين يك دليل واضح است كه برج به سوي سقوط، نزديك مي شود. ناپايداري قريب الوقوع فونداسيون برج به خاطر ضعف زمين نيست بلكه مي تواند به قابليت تراكم بالاي خاك رس پانكون (پانكون كلي) مربوط باشد. اين پديده (خم شدگي بي ثبات) نام دارد. مهم نيست با چه دقتي ساختمان، بنا شده است روزي برج به ارتفاع حساسي مي‌رسد كه كوچكترين فشاري انحراف و بي ثباتي آن را افزايش خواهد داد. برجهايي كه بچه ها بر روي فرش نرم مي سازند با اين پديده آشناست.
همان طور که می دانید در شهر پیزا واقع در ایتالیا، برج زیبایی وجود دارد که کج است. سالانه هزاران جهانگرد برای دیدن این بنای عجیب به شهر پیزا می روند. برج پیزا از مرمر سفید ساخته شده است. قطر دیوارهای آن در قسمت پایه چهار متر است این برج هشت طبقه دارد. پلکانی که طبقات مختلف این برج را به یکدیگر متصّل می کند، 300 پله دارد. از بالای این برج می توان منظره ی زیبای شهر و دریا را - که در فاصله ی 10 کیلومتری واقع است مشاهده کرد.
 
آیا می دانید چرا برج پیزا کج است؟ برج پیزا 5 متر از خط قائم انحراف دارد؛ به عبارت دیگر 5 متر به سمت خارج کج شده است. ساخت برج پیزا در سال 1174 میلادی آغاز شد و تکمیل آن تا 1350 میلادی به طول انجامید. این برج پس از ساخت طبقه ی سوم، شروع به کج شدن کرد. در واقع نشست تدریجی زمین موجب کجی آن شد. به همین جهت برنامه ی ساخت برج تا مدت ها متوقف ماند.
اندازه گیری هایی که از سال 1918 میلادی به بعد انجام گرفته است نشان می دهد که انحراف برج از خط قائم افزایش یافته است. برج پیزا طی صد سال اخیر 30 سانتی متر کج تر شده است. اما چرا این برج تا به حال واژگون نشده است؟ در واقع اجسام تا زمانی که از مرکز ثقل خود خارج نشده اند، واژگون نمی شوند. مرکز ثقل یا گرانیگاه، نقطه ای است که تمام وزن جسم در آن متمرکز می شود. برج پیزا هنوز از مرکز ثقل خود خارج نشده است؛ به همین جهت تا بحال فرو نریخته است. از سال 1990 میلادی بازدید عموم از برج پیزا به دنبال افزایش کجی آن ممنوع شد. از آن زمان تاکنون یک گروه متخصص به بررسی علل انحراف برج پیزا و روش های جلوگیری از انحراف بیشتر آن پرداخته اند. در این مدت، تزریق سیمان به داخل پی برج و جلوگیری از نفوذ آب به زمین های اطراف، از میزان انحراف برج کاسته است. در پی این تلاش ها، برج پیزا که گمان می رفت 20 سال دیگر واژگون خواهد شد، تا 300 سال دیگر پا برجا خواهد ماند.