دانلود,بررسی پاورپوینت ریاضی در معماری,pptx
 
 
  مطلب مفید  
 
هنرمندان مسلمان در قرون وسطی راهی برای ساخت موزاییک‌های پازل مانند پیداکرده بودند که در نهایت به ابداع الگوهای تازه‌ای در پوشش سطح منجر شده؛ الگوهایی که ریاضیدانان تقریباً ۵۰۰ سال بعد آنها را کشف کردند. به گفته محققان، کاشیکاری بعضی از ساختمان‌های  متعلق به قرن پانزدهم در ایران، از الگوهایی پیروی می‌کند که با وجود متقارن بودن، از تکرار منظم یک طرح خاص به وجود نمی‌آید و به آن «کوازی کریستال» گفته می‌شود.
پیش از این تصور می‌شد کاشیکاری‌های ظریف و رنگارنگ بناهای اسلامی را معماران با ابزارهای ساده هندسی طراحی می‌کرده‌اند. یعنی سطحی را که باید پوشانده می‌شد با فاصله گذاری‌های منظم و به کمک خط کش و پرگار به قطعه‌های مشخص تقسیم می‌کردند و به این ترتیب الگویی پدید می‌آمد که با تکرارش می‌شد سطح را پوشاند و این همان وضعیتی است که در بلورهای منظم جامدات هم دیده می‌شود.
 
 بخشی از مطلب 
 
 
 
      *نگاهی مختصر بر تاریخچه ریاضی:*
 
 
      انسان اولیه نسبت به اعداد بیگانه بود و شمارش اشیاء اطراف خود را به
      حسب غریزه یعنی همانطور که مثلاً مرغ خانگی تعداد جوجه هایش را می
      داند انجام می داد اما به زودی مجبور شد وسیله شمارش دقیق تری بوجود
      آورد لذا به کمک انگشتان دست دستگاه شماری پدید آورد که مبنای آن ۶۰
      بود. این دستگاه شمار که بسیار پیچیده می باشد قدیمی ترین دستگاه
      شماری است که آثاری از آن در کهن ترین مدارک موجود یعنی نوشته های
      سومری مشاهده می شود. سومریها که تمدنشان مربوط به حدود هزار سال قبل
      از میلاد مسیح است در جنوب بین النهرین یعنی ناحیه بین دو رود دجله و
      فرات ساکن بودند.
 
 
      *افرادی که نقش اساسی در ایجاد و گسترش ریاضی نقش داشته اندعبارتند
      از : *
 
 
      نخستین دانشمند معروف یونانی طالس ملطلی (۶۳۹- ۵۴۸ ق. م.) است که در
      پیدایش علوم نقش مهمی به عهده داشت و می توان وی را موجد علوم فیزیک،
      نجوم و هندسه دانست.
 
 
      اوایل قرن ششم ق. م. فیثاغورث (۵۷۲-۵۰۰ ق. م.)  زنون فیلسوف و
      ریاضیدان یونانی که در ۴۹۰ ق. م. از ایلیا
 
 
      در اوایل نیمه دوم قرن پنجم بقراط از اهالی کیوس قضایای متفرق آن
      زمان را گردآوری کرد و در حقیقت همین قضایا است که مبانی هندسه جدید
      ما را تشکیل می دهند.  ریاضی در معماری
 
 
      در قرن چهارم قبل از میلاد افلاطون به تکمیل منطق که رکن اساسی
      ریاضیات است ،همت گماشت .
 
 
      در قرن دوم ق. م ابرخس یا هیپارک گامهای بلند و استادانه ای در علم
      نجوم برداشت و مثلثات را نیز اختراع کرد.
 
 
      با ظهور اسلام ریاضی دانانی  چون خوارزمی  ابولوفا و محمد بن هیثم
      گام های بلندی در علوم مختلف به خصوص ریاضی و نجوم برداشتند .
        ریاضی در معماری
 
 
      قرن هفدهم در تاریخ ریاضیات قرنی عجیب و معجزه آساست. از فعالترین
      دانشمندان این قرن کشیشی پاریسی به نام مارن مرسن که می توان وی را
      گرانبها ترین قاصد علمی جهان دانست. در سال ۱۶۰۹ گالیله ریاضیات و
      نجوم را در دانشگاه پادوا در ایتالیا تدریس می کرد. وی یکی از واضعین
      مکتب تجربی است. وی قانون سقوط اجسام را به دست آورد و مفهوم شتاب را
      تعریف کرد.
 
 
      گاسپار مونژ این نابغه دانشمند وقتی که هنوز بیست سال نداشت شاخه
      جدید علم هندسه به نام هندسه ترسیمی را بوجود آورد.
 
 
      در نیمه اول قرن نوزدهم ریاضیدان روسی نیکلاس ایوانویچ لوباچوفسکی
      نخستین کشف خود را درباره هندسه غیراقلیدسی به جامعه ریاضیات و فیزیک
      تقدیم کرد.  ریاضی در معماری
 
 
      ولی ابتکاری و تصوری هنری پوانکاره یا غول فکر ریاضی آخرین دانشمند
      جهانی است که به همه علوم واقف بود. وی در بیست و هفت سالگی بزرگترین
      اکتشاف خود یعنی توابع فوشین را به دنیای دانش تقدیم نمود.
 
 
      امروزه ریاضیات بیش از پیش در حریم سایر علوم نفوذ کرده و نه فقط
      علوم نجوم و فیزیک و شیمی تحت انضباط آن درآمده اند بلکه اصولاً
      ریاضیات دانش مطلق و روح علم شده است.
 
 
      ریاضی در معماری
 
 
      *نمونه هایی از کاربرد ریاضی در طبیعت و توسط انسان در بناهای خویش :*
 
 
      *۱-عدد پی :  ریاضی در معماری*
 
 
      کمی بیش از دو قرن است که نسبت طول محیط دایره را به قطر آن ،با
      نشانهπ می شناسند. این نشانه حرف اول یک کلمه یونانی به معنای محیط
      است.برای نخستین بار «ویلیام جون»،ریاضیدان انگلیسی،در سال ۱۷۰۶ از
      این نشانه استفاده کرد .
 
 
      ولی خود مفهوم این عدد (البته بدون اینکه نشانه ای برای آن در نظر
      گرفته شده باشد )،بیش از چهارهزار سال سابقه دارد.
 
 
                                                      قطر دایره/محیط
      دایره = p
 
 
      مهندسان هخامنشی راز استفاده از عدد پی (۳٫۱۴ ) را ۲۵۰۰ سال پیش کشف
      کرده بودند. آنها در ساخت سازه های سنگی و ستون های مجموعه تخت جمشید
      که دارای اشکال مخروطی است، از این عدد استفاده می کردند .
 
 
      دقت و ظرافت در ساخت ستون های دایره ای تخت جمشید نشان می دهد که
      مهندسان این سازه عدد پی را تا چندین رقم اعشار محاسبه کرده بودند.
 
 
      *۲-نسبت طلایی:   ریاضی در معماری*
 
 
      نحوه محاسبه نسبت عدد طلائی
      پاره خطی را در نظر بگیرید و فرض کنید که آن را به گونه ای تقسیم
      کنیم که نسبت قسمت بزرگ به قسمت کوچک معادل نسبت کل پاره خط به قسمت
      بزرگ باشد. به شکل زیر توجه کنید: