پاورپوینت بررسی ضوابط ، ابعاد و استانداردهای طراحی مجتمع مسکونی
 
بخشی از مطلب
ورودی
ورودی فضایی است که قسمت خارج منزل را از فضای داخل آن جدا می سازد و نیز فضایی که فضاهای مختلف خانه را بیکدیگر مرتبط می نماید .
سطح ورودی باید متناسب با سطح خانه و افراد ساکن آن طراحی گردد. در زمان قدیم ورودی را که بنام هشتی نامیده می شد در خانه های مسکونی منظور می نمودند.
در حال حاضر ورودی را بعنوان جداکننده قسمت بیرونی خانه از قسمت اندرونی استفاده 
می نمایند تا با ورود مهمان تمامی فضاها مورد توجه و جلب نظر قرار نگیرد.
 
هدف از پیش بینی قسمت ورودی چیست ؟
1)    ورودی از ورود گرد و غبار ، سرما و گرما ، سرو صدا از فضای خارج خانه بداخل جلوگیری می کند.
2)    در قسمت ورودی می توان وسایلی از قبیل بالاپوش ، چتر و کفش را قرار داد.
3)    قسمت ورودی می تواند برای ملاقاتهای کوتاه مورد استفاده قرار گیرد.
4)    در قسمت ورودی می توان میز تلفن ، نامه نگاری و حتی مطالعه کوتاه مدت هم در نظر گرفت.
 
الف) ابعاد ورودی:
ابعاد ورودی بستگی به عملکرد های مختلفی که می خواهیم در آن صورت پذیرد دارد ، پس با توجه به مسائل زیر می توان ابعاد ورودی را تعیین نمود.
1)    اگر در قسمت ورودی استقبال از میهمان صورت پذیرد لازم است فضا به اندازه کافی برای پوشیدن و در آوردن بالا پوش و از پا در آوردن کفشها و همچنین آماده نمودن میهمان جهت داخل شدن به اتاق پذیرایی را در نظر گرفت.
2)    ممکن است ورودی دارای رخت آویز و یا اینکه بصورت کاملتری از قفسه با در و یا بصورت باز استفاده شود ، اشکال رخت آویز این است که همیشه پالتو و لباسهای دیگر در چشم انداز قرار می گیرند. قسمت ورودی طوری باید طراحی گردد که بتوان آمد و رفت را کنترل نمود.
3)    چنانچه دو نفر بخواهند در قسمت ورودی پالتو بپوشند ، عرض ورودی  نباید کمتر از 150 سانتیمتر در نظر گرفته شود .
4)    اگر یک نفر کفش بپوشد و دیگری عبور نماید عرض ورودی باید 150 سانتیمتر یا بیشتر طراحی گردد.
5)    هر دو نفری که با هم راه می روند و یا ایستاده اند عرض ورودی لازم است 130 سانتیمتر کمتر نباشد.
ب) وسایلی که می توان در قسمت ورودی قرار داد:
ا) جالباسی (رخت آویز ) در انواع مختلف    4) آئینه
2) میز تلفن    5) جا چتری
3) جاکفشی    6) شوفاژ
 
پ)روشنایی قسمت ورودی :
قسمت ورودی می تواند بدون نور مستقیم طراحی گردد و جهت روشنایی آن از نور مصنوعی استفاده نمود. انتخاب نور حتی الامکان بهتر است بصورتی پیش بینی شود که هنگام ورود بچشم نتابیده و فضا را بزرگتر جلوه نماید.(در قسمت نور اشاره گردید).
 
ت)روشنایی قسمت ورودی:
مصالح قسمت ورودی را باید از مصالح مقاوم و قابل نظافت انتخاب نمود مصالحی که گرد و غبار را بخود جذب می نماید و قابل نظافت نمی باشد مناسب این قسمت نخواهد بود.
 
ج)بعلت کوچک بودن فضای ورودی بهتر است رنگ این قسمت را از رنگهای روشن و زنده انتخاب نمود ، رنگهای تیره فضا را کوچک و خفه جلوه می دهند.     
 
بطور خلاصه میتوان نوشت :
1)    سقف ورودی و راهروها را چنانچه خیلی بلند می باشد می توان بوسیله سقف کاذب کوتاهتر جلوه داد.
2)    نور چراغها بهتر است به پایین بتابد و چراغها از سقف آویزان شوند.
3)    سقف ورودی و راهرو را می توان با رنگهای روشن بلندتر جلوه داد ( در صورتی که خیلی کوتاه می باشند) برای این منظور لازم است دیوارها را تیره و سقف را روشن انتخاب نمود. همچنین از مصالح خط دار عمودی جهت دیوار استفاده گردد.
4)    ورودی های کوچک را می توان با رنگهای روشن و آیئنه های بزرگ تمام قد و همچنین مصالح شفاف شیشه ای انتخاب نمود تا بزرگتر جلوه نماید.
  آشپزخانه
بدلیل نداشتن ابعاد متناسب و ناهماهنگ بودن وسایل ، آشپزخانه های قدیمی حداکثر وقت کدبانو  صرف پخت و پز می گذشت.
بطور متوسط یک کدبانو درهفته حدوداً هفتاد ساعت مشغول فعالیت می باشد . که قسمت عمده این مدت به پخت و پز می گذرد ، چنانچه این مدت را به حداقل برسانیم می توان با نقشه مناسب و حساب شده و نیز تکمیل وسایل کار این مدت را به حداقل رساند.
جهت اثبات مسئله و آزمایش در طبح یک غذای معین در یک آشپزخانه قدیمی و طبخ همان غذا درآشپزخانه جدید ، به عمل آمده ، در آشپزخانه قدیمی 174 متر لازمست راه رفت و 69 دقیقه وقت صرف نمود. در صورتیکه در آشپزخانه جدید 74 متر باید راه رفت و 30 دقیقه وقت صرف خواهد شد.
چنانچه تفاوت را در تعداد دفعات برای هر روز ، ماه ، سال و هنچنین عوارضی که در اثر ایستادن و راه رفتن دچارشان می گردد ، در نظر گرفته متوجه خواهیم شد تا چه حد یک آشپزخانه صحیح باعث صرفه جویی در نیرو و مدت کار می گردد. شکل داده شده آشپزخانه و اطاق کار کدبانو را نشان میدهد.
 
بطور کلی در آشپزخانه چهار عمل صورت می پذیرد:
1)    نگهداری مواد غذایی
2)    آماده ساختن مواد غذایی
3)    پخت و پز (طبخ غذا)
4)    شستشو و جمع آوری ظروف و قراردادن آنها در محل معین.
 
نکات مهم در مورد آشپزخانه:
1)    لازمست وسایل و قفسه ها در ارتباط با چهار عمل گفته شده تنظیم و قرار گرفته شوند ، ابعاد و مبلمان آشپزخانه را می توان مناسب افراد طراحی و فراهم نمود.
2)    در آشپزخانه می توان قسمتی را بعنوان (پانتری) یا غذاخوری خانوادگی درنظر گرفت و همچنین محلی برای میز اطو و دوخت و دوز در نظر داشت.
3)    آشپزخانه باید نزدیک درب ورودی بوده تا بتوان براحتی مواد غذایی را از آن خارج و به آشپزخانه آورده. مواد اضافی (زباله) را به خارج از منزل برد.
4)    محل شستن لباسها و انبار مواد غذایی را باید نزدیک آشپزخانه درنظر گرفت.
5)    بانوی خانه دار باید بتواند از آشپزخانه محل بازی بچه ها و درب ورودی حیاط را زیر نظر داشته باشد.
 
 
 
نکات مهم در مورد طراحی آشپزخانه :
1)    فاصله مناسب با قرار دادن صحیح قفسه ها و وسایل کار.
2)    قفسه ها و صفحه کار به اندازه کافی در ارتفاع مناسب قرار گیرد.
3)    وسایل کار مانند اجاق گاز ، یخچال ، فریزر ، طرفشویی و طرز قرار گرفتن هر یک از آنها بطور صحیح.
4)    در نظر گرفتن محل نشستن هنگام پخت و پز های طولانی .
5)    راه رفتن و خم و راست شدن کدبانو را باید هنگام پخت و پز به حداقل رساند زیرا که یک سوم نیرو صرفه جویی خواهد شد.
6)    محل سرو غذا نباید فاصله زیادی تا آشپزخانه داشته باشد.
 
طرز چیدن لوازم آشپزخانه:
آشپزخانه را از سمت راست به چپ (مطابق طبیعت انسان ) مبلمان و تجهیز می نمایند ، بدین ترتیب وسایلی که از راست به چپ قرار می گیرند عبارتند از :
1)    یخچال
2)    چراغ خوراکپزی – در زیر آن قفسه ظرف آشپزی یا فر قرار می گیرد.
3)    صفحه کار (حداقل 60 سانتیمتر) در زیر آن قفسه قاشق و چنگال میگیرد.
4)    صفحه کار – در زیر آن قفسه لوازم برقی – چرخ گوشت – آسیاب – میکسر و غیره.
5)    ظرفشویی – در زیر آن سطل آشغال قرار می گیرد.
6)    قسمت خشک کن.
 
فرمهای مختلف آشپزخانه :
فرم آشپزخانه بستگی به مساحت آشپزخانه و تقاضای کدبانو دارد ، آشپزخانه را می توان به چهار فرم (یکطرفه – دوطرفه -  L شکل – و U  شکل ) تجهیز نمود.
 
1)    آشپزخانه یک طرفه:
در این فرم کلیه لوازم آشپزخانه در یک طرف به ترتیبی که گفته شده چیده می شود.
 
2)    آشپزخانه دو طرفه :
در این فرم لوازم در دو طرف آشپزخانه چیده می شوند ، مهمترین قسمت ، قسمتهای بدون پنجره می باشند که می توان سمت راست یخچال و فریزر ، چراغ گاز و سمت چپ ظرفشویی قرار داد.
 
 
 
مصالح آشپزخانه:
بعلت بخار آب و ذرات روغن در فضای آشپزخانه مصالح را باید قابل شستشو و مقاوم در نظر گرفت . برای دیوارها می توان سرامیک و کاشی . برای کف آن از مواد پلاستیکی ( پی – وی –سی) سرامیک کف و موزائیک دررنگها و اشکال مختلف استفاده نمود. امروز در آشپزخانه های مدرن فقط قسمتی را که چراغ گاز و ظرفشویی قرار می گیرند کاشی نموده و برای سایر دیوارها از رنگ روغنی مات قابل شستشو استفاده می نمایند.
 
تهویه آشپزخانه:
بوی پخت و پز و رطوبت آشپزخانه را می توان بوسیله نصب هواکشی که در بالای اجاق گاز تعبیه می نماییم تهویه نمود، البته با باز نمودن پنجره ، تهویه صورت می گیرد ولی نصب هواکش برای پخت و پزهای طولانی لازم به نظر می رسد.
 
نور و روشنایی:
قسمتی که چراغ خوراکپزی قرار می گیرد بخصوص باید از نور کافی برخوردار باشد تا بخار حاصل از دیگ مانع دید نشده و بتوان براحتی کار پخت و پز را ادامه داد، روشهای مختلفی برای تامین روشنایی وجود دارد که می توان از آنها استفاده نمود.
 
رنگ آشپزخانه:
در آشپزخانه های مدرن سعی شده فضاهای پخت و پز را با استفده از رنگ های زنده و قفسه های چوبی و نصب پرده های الوان بصورت یک فضای زندگی و گردهمایی افراد خانواده تبدیل نمود.
رنگ قسمت پخت و پز را باید از رنگهای روشن انتخاب نمود تا انعکاس آن رنگ طبیعی غذا را تغییر ندهد. سایر قسمتهای آشپزخانه را با رنگهای زنده و اشتها آور می توان رنگ آمیزی کرد.
 
فضای گردهمایی (نشیمن)
در ساعات فراغت افراد خانواده احتیاج  به استراحت دارند ، بدین منظور این نیست که بعد از کار روزانه بلافاصله به اتاق خوابشان بروند و استراحت نمایند . بلکه مدتی در اتاق نشیمن که مرکز گردهمایی افراد خانواده می باشد جمع می شوند و در آنجا رویدادها و مسائل روز مطرح می شود و سعی  می نمایند راه حل هایی پیدا نموده و یا بتماشای تلویزیون و سرگرمیهای دیگر بپردازند.
در روزهای تعطیل از این فضا استفاده بیشتری می توان نمود ، امکان تبادل نظرها و تماسهای بیشتر جهت رشد خانواده و همبستگی بین اعضاء یک خانواده حائز اهمیت می باشد.
فضای گردهمایی(نشیمن) بجز محل استراحت و تجدید قوا ممکن است فضایی جهت دیدار اقوام و دوستان نیز باشد. 
در کشورهای اروپایی بعلت تراکم جمعیت و گرانی مصالح و کمبود زمین مساحت زیربنایی ساختمانها کمتر در نظر گرفته شده و فضای مهمانخانه و نشستن یکی می باشد(فضای نشیمن در بین مردم کشورمان هال مصطلح گردیده).
اصولاً قبل از تهیه هر طرح و شروع ساختمان باید درباره افراد خانواده و طرز زندگی و روابط آنها با یکدیگر و همچنین روابط افراد خانواده با دوستان و فامیل مطالعه نمود و پس از روشن شدن این روابط می توان طرح ساختمان را با در نظر گرفتن ابعاد و رابطه این فضا با فضاهای دیگر روشن نموده و سپس اقدام به تهیه طرح نمود. ابعاد فضای نشیمن ، پس از روشن شدن شغل ، سن ، علاقه ،و همبستگی افراد خانواده و طرز تفکر آنها در طرح ساختمان موثر می باشد.
در این فضا فعالیتهای دیگر هم ممکن است صورت پذیرد مانند کتابخانه شخصی ، بایگانی و تحریر والدین ، انجام تکالیف دانش آموزان با مراقبت والدین و هر چه بیشتر درباره اینگونه فعالیتها پیش بینی شود، تداخل فعالیتها کمتر خواهد شد شاید افراد خانواده بتواند فعالتر باشند.
با قرار دادن قفسه های متحرک و کوچک مانند غرقه گل و پارتیشن (قابل جابجا شدن) در مواقع لزوم با کنار گذاشتن آنها می توان از فضای بیشتری استفاده نمود.
 
ابعاد فضای گردهمایی:
ابعاد این فضا بستگی به فعالیتها و کارهای مورد علاقه افراد ، نحوه زندگی و تعداد آنها نیز خواهد داشت. ممکن است به دلایل خاصی مانند سرگرمیهای افراد خانواده HOBY  از قبیل جمع آوری اشیاء یا کلکسیون سنگ ، کبریت ، سیگار ، آلبوم تمبر و غیره در این فضا ، ابعاد وسیعتری نیاز باشد.
تقسیم فضا جهت فعالیتهای مختلف ، قرار گرفتن دربها و پنجره ها مناسب بودن راه های رفت و آمد در ابعاد این فضا موثر می باشد.
کمترین سطح فضای گردهمایی جهت یک خانواده چهار نفری حدوداً 18 متر مربع و چنانچه در همان فضا غذا صرف نمایند 20 مترمربع و برای یک خانواده پنچ نفری 22 متر مربع و شش نفری 24 متر مربع می باشد.
 
محل قرار گرفتن فضای گردهمایی در ساختمان :
با توجه به اینکه این فضا مرکز گردهمایی افراد خانواده و میهمان می باشد ، پس باید فاصله کوتاهی تا درب ورودی داشته تا دسترسی به آن مستقیماً بدون عبور از فضاهای دیگر میسر گردد.
سمت چپ محل مناسبی جهت فضای گردهمایی می باشد . بدلیل اینکه در این فضا معمولاً چای و نوشیدنی های دیگر سرو می شود نباید فاصله زیادی تا آشپزخانه داشته باشد.
برای اینکه بتوان از فضای غذاخوری و پذیرایی بصورت یک پارچه استفاده نمود ، ممکن است بین این دو فضا را بوسیله دیوارهای متحرک مانند : پانل ، درب های کشویی ، بوفه ، ستونها یا شومینه جدا نمود تا بتوان در صورت لزوم از هر فضا بعنوان یک فضای بزرگتر استفاده کرد.
 
روشنایی در فضای گردهمایی:
نحوه روشنایی در فضای گردهمایی یکی دیگر از مسائل مهم می باشد ، بدلیل اینکه این فضا به قسمتهای مختلفی تقسیم می شود که فعالیتهای متفاوتی در آن صورت می پذیرد ، بنابراین یک نور مرکزی در سقف کافی نبوده و مناسب این فضا نمی باشد.
در قسمت مبلها بهتر است از نور ملایم و چراغهایی با نور گرم استفاده نمود ، نور چراغها نباید مستقیماً به چشم بتابد (از آباژورهای مختلف می توان استفاده نمود).
 
مصالح فضای گردهمایی:
جهت این فضا مصالح متنوعی عرضه گردیده ، البته در انتخاب آنها لازم است ابعاد فضا و هماهنگی بین مصالح را درنظر گرفته و از انتخاب مصالح متفاوت و ناهماهنگ خودداری نمود ، هدف و تصویری که در انتخاب مصالح داریم لازمست مشخص گردد.
 
رنگ فضای گردهمایی:
چون اشخاص از لحاظ سلیقه و علاقه به رنگها نظرات مختلف و متفاوت داشته ، رنگها را باید طوری انتخاب نماییم که مورد پسند همگان قرار گیرد و از انتخاب رنگهایی که افراد بخصوص نظر آنها را جلب می نماید خودداری گردد. معمولاً از رنگ های روشن برای این فضا استفاده می نمایند مانند سفید استخوانی تا با اضافه نمودن رنگهایی مانند نارنجی ، قرمز ، زرد و سبز بتوان گرمای مطبوعی به فضا بخشید.
 
طرز قرار گیری دربها در فضای گردهمایی:
با توجه به اشکال داده شده طرز استفاده از فضا را جهت عملکردهای مختلف تشکیل می دهد.
 
قرارگیری دربها در فضا:
طرز قرارگیری دربها در فضا یکی از مسائل مهم می باشد ، بدلیل اینکه هر فضا جهت فعالیت معینی در نظر گرفته شده ، لازم است دربها را متناسب با فعالیت فضا در نظر گرفته تا باعث مختل شدن نوع فعالیت نگردد.
 
فضای غذاخوری
تنها قسمتی از فضای مسکونی که والدین و فرزندان در ساعات معین کم و بیش با هم در آنجا جمع می شوند اطاق غذاخوری می باشد.
در تحقیقاتی که در این زمینه بین هزار نفر صورت گرفته آمار زیر به دست آمده:
54 درصد افراد یک خانواده صبحانه را با هم صرف می کنند.
45 درصد افراد یک خانواده نهار را با هم صرف می کنند.
90 درصد افراد یک خانواده شام را با هم صرف می کنند.
95 درصد افراد یک خانواده در آخر هفته (روز تعطیل) سه وعده غذا را با هم صرف می کنند.
پس از فضای غذاخوری یکی از دیگر مکانهایی گردهمایی افراد خانواده بشمار می آید و با اهمیت خاصی که دارد باید در طرح و کاربرد صحیح آن توجه خاصی نمود.
 
محل قرار گرفتن غذاخوری در ساختمان:
دسترسی به فضای غذاخوری در ساختمان طوری باید در نظر گرفته شود که فاصله زیادی با آشپزخانه نداشته و حتی امکان بین اطاق نشیمن و آشپزخانه قرار گیرد.
چنانچه فضای نشیمن و غذاخوری یکی باشد می توان میز غذاخوری را درگوشه ای از آن قرار داد و بوسیله دیوار متحرک و قفسه های کوتاه از سایر قسمتها مجزا نمود.
در آپارتمان های مسکونی با زیربنای محدود بیشتر از آشپزخانه باز Open  و یا آشپزخانه و غذاخوری خانوادگی (پانتری) در گوشه ای از آشپزخانه استفاده می کنند ، با قرار دادن قفسه کوتاه بین محل طبخ و پانتری (غذاخوری خانوادگی ) می توان این دو قسمت را مجزا نمود.
 
مصالح اطاق غذاخوری:
کف اطاق غذاخوری را باید از مصالحی انتخاب نمود که قابل تمیز کردن و نظافت باشد، از انتخاب فرش یا موکت با پرزهای بلند باید خودداری کرد زیرا مواد غذایی دراین قبیل فرشهای پرزدار باقی مانده و نظافت رامشکل می سازند.
کف اتاق غذاخوری را می توان سرامیک یا موزاییک در نظر گرفت ، دیوارهای آن را رنگهای روشن و قابل شستشو رنگ آمیزی نمود.
مصالح میز و صندلیها باید از مصالح قابل شستشو انتخاب شوند تا در صورت آلوده شدن بتوان آنها را نظافت کرد.
 
فضای خواب (اطاق خواب والدین)
هر انسان حدوداً یک سوم عمرش را در اتاق خواب می گذراند ، خواب یک نیاز طبیعی برای هر انسان می باشد که باعث رفع خستگی و تجدید قوای بدنی ، روحی و روانی خواهد شد.
انسانی که در طول روز مشغول فعالیت می باشد خواب و استراحت صحیح برای او برنامه مهمی می باشد . لذا در طراحی فضای خواب نکات زیر را باید در نظر گرفت.
در آپارتمان های مسکونی می توان فعالیتهای دیگری را در اطاق خواب منظور داشت(از جمله خیاطی ، کارهای دستی ، مطالعه و غیره).
چنانچه خواب را صرفاً برای خواب درنظر گرفته و طراحی نموده اند بهتر است رابطه مستقیم آن با قسمتهای دیگر مثل فضای گردهمایی و آشپزخانه قطع نمود تا سکوت اطاق خواب حفظ گردد و فقط یک راه کوتاه به دستشویی و حمام در نظر گرفته شود.
معمولاً برای قرار دادن قفسه و وسایل که در آن باید گذاشت ، کمد(قفسه) جاسازی شده پیش بینی می کنند ، عدم پیش بینی ممکن است مشکلاتی همراه داشته باشد و پس از پایان ساختمان نتوان وسایل را به نحو شایسته در این فضا قرار داد.
 
مصالح فضای خواب:
کف اطاقهای خواب را از مصالحی انتخاب می نمایند که بتوان با پای بدون کفش و جوراب در آن راه رفت . از  مناسبترین مصالح ، موکت و فرش را می توان نام برد.
سقف دیوار های اطاق را می توان از مصالح مختلف که موجب سلب آرامش انسان نگردد استفاده نمود.
رنگ فضای خواب در درجه اول جهت استراحت و کسب آرامش است لذا لازم است رنگ این فضا را از رنگهایی استفاده نمود که آرامش انسان را تامین نموده و موجب تهیج اعصاب و ناآرامی نگردد.
رنگهای روشن از قبیل آبی آسمانی ، سبز مغز پسته ای ، صورتی ، سفید استخوانی مناسبترین رنگها جهت این فضا می باشد. 
البته انتخاب رنگ فراخور با سن اشخاص و روحیه آنها صورت می پذیرد. باید دانست اشخاص تا چه حد طالب آرامش و یا هیجان می باشند و تا چه اندازه در مقابل رنگها حساسیت دارند.
حتی انتخاب رنگ به جهت اتاق از نظر شمال و جنوب بستگی دارد.
 
روشنایی فضای خواب:
در اتاق خواب به چند نور مختلف نیاز خواهیم داشت .یکی هنگام ورود و خروج از اتاق که اغلب از نور مرکزی و با کلیدی که بلافاصله بعد از وارد شدن آن را روشن می نماید . سپس کلیدی که برای خاموش نمودن لازم است مجاور تختخواب قرار گیرد.
یک نور جهت مطالعه پیش از خواب نزدیک تختخواب ، برای اشخاصی که هنگام خواب عادت به مطالعه شبانه داشته باشند در نظر گرفت.
در قسمت قفسه ها نیز لازم است نور دیگری درنظر گرفت تا بتوان براحتی لباسهای مورد نظر را انتخاب نمود. بدیهی است میز تحریر (کار) نور جداگانه ای خواهد داشت.
 
فضای خواب کودکان:
در نظر گرفتن فضای مناسب جهت زندگی و رشد کودکان یکی از مسائل مهم می باشد ، اتاق کودکان غیر از محل خواب ، مکان بازی و سرگرمی نیز بوده ، که درهر سن احتیاجات و نوع سرگرمی آنها متغیر می باشد.
کودکان نیاز به فضای مخصوص خواهند داشت تا بتوانند به سرگرمیها و بازیهای خود بدون مزاحمت دیگران بپردازند و نیروهای فکری ابتکار آنها کار افتد.
اولین تجربه های کودک با فضای اطراف بسیار مهم می باشد که در رفتارهای وی در آینده اثر مثبت و منفی خواهد گذاشت.
در فضای کودکان فعالیتهای زیر که در سنین مختلف به آنها نیاز دارند صورت می پذیرد:
1)    خواب و استراحت
2)    بازی وسرگرمی 
3)    جمع آوری وسایل مخصوص کودکان
 
توالت ایرانی 
در ایران و در سایر کشورها که اکثریت مسلمان می باشند بیشتر از این نوع سنگ توالت استفاده می شود(در کشورهای اروپایی این توالت ساده ، فرانسوی نامیده می شود).
چون بدن با لبه این سنگ توالت تماس نداشته  ، می توان گفت بهداشتی تر از سایر توالت ها می باشد ولی افراد چاق ، مسن و مریض راحت تر می توانند از توالت فرنگی استفاده نمایند.
 
روشنایی توالت:
در قسمتهای بهداشتی که با آب سر و کار داریم باید به مسائل ایمنی توجه خاصی داشته باشیم . پریز و کلید نباید در نزدیکی دستشویی و وان قرار گیرد.
آئینه را می توان در زیر پنجره قرار داد تا بدون سایه بتوان صورت را در آن دید.
کف و دیوارها در فضای بهداشتی معمولاً ازکاشی و یا سرامیک پوشیده می شود که در مقابل نظافت مقاوم وساده بوده در مقابل رطوبت آسیب پذیر نمی باشند.
سقف ها را معمولاً با گچ پوشانده و روی آن را با رنگهای روغنی قابل شستشو رنگ آمیزی می نمایند.
دستگاه های بهداشتی را معمولاً در رنگ سفید (روشن ) انتخاب نموده ، زیرا رنگ سفید القاء کننده پاکی و تمیزی است و هماهنگ کردن آن با مصالح کف و بدنه نیز از همان رنگ و یا رنگهای متضاد انتخاب می شود. در فضاهایی که کمتر رنگ مورد استفاده قرار گرفته می توان با انتخاب وسایل دکوراتیو مثل حوله ، پرده ، گلدان و غیره فضا را رنگی و زنده تر جلوه داد.
برای رنگ آمیزی فضاهای بهداشتی قواعد خاصی وجود ندارد، لذا می توان طبق سلیقه و علاقه افراد آنجا را رنگ آمیزی نمود . برای کوتاه شدن سقف می توان از سقف های کاذب استفاده کرد.
 
هوای لازم :
انسان اکسیژن تنفس نموده و بازدم را بصورت گازکربنیک پس می دهد. این مسئله بستگی به وزن ، تغذیه و شغل روزانه و محیط زندگی انسان نیز خواهد داشت.
بطور متوسط چنانچه از شماره 1 تا 3 را در نظر بگیریم هر نفر بطور متوسط 020/0 متر مکعب گاز کربنیک و 40 گرم بخار آب تولید می نماید. این مقدار در یک ساعت اندازه گیری شده است.
و.....