بنا بر زمینی مسطح بالای یک تپه قرار دارد و مسیر دسترسی به آن از پایین تپه در سمت جنوب شرقی آن سایت قرار دارد. بخش غربی مسیر با درختان محصور است واز جبهه غربی سطح صاف بالای تپه به آن وارد می‌گردد. در فاصلهٔ زیادی از قسمت شرقی سایت، درختان جنگل لبه شرقی سایت را به‌وجود آورده‌اند. در میان این تپه پردرخت، سطح صاف و کوچکی در جبهه غربی آن قرار گرفته که دارای چشم‌اندازهایی به اطراف و خصوصاً سمت جنوب است.
 
فهرست مطالب
    معرفی کلیسای رونشان
    معمار کلیسای رونشان
    تایخچه کلیسای رونشان لوکوربوزیه
    موقعیت کلیسای رونشان
    معماری کلیسای رونشان
    دیوارها
    سقف
    مبلمان
    فضاها
    محراب
    ناقوس
    صومعه
    طرح و برنامه‌ریزی
    نظریه طراحی
    کانسپت کلیسای رونشان
    پلان کلیسای رونشان
    تحلیل پلان
    محراب
    محل سرود
    ورودی اصلی
    طراحی درب‌ها
    جمع‌آوری آب
    نورگیرها
    اتاقک اعتراف
    ورودی پشتی
    محراب بیرونی
    مجسمه مریم مقدس
    نورپردازی
    شبیه‌سازی نور روز
    تحلیل سازه‌ای کلیسای رونشان
    طرح توسعه کلیسای رونشان
    منابع و مآخذ
 
بخشی از متن
تاریخچه کلیسای رونشان
کلیسای نوتردام رونشان که معمولا به عنوان یک طراحی بسیار افراطی از سبک لوکوربوزیه در نظر گرفته می­‌شود، توسط انجمن ده اورو نوتردام رونشان تأسیس شده است و از یک طراحی ساده با دو ورودی، محراب اصلی و سه عبادتگاه کوچک در زیر برج‌­ها بهره می‌­برد. کلیسای رونشان لوکوربوزیه علیرغم سازه کوچک خود، به شکل قدرتمند و پیچیده‌ای ساخته شده است و تنها کلیسای این منطقه به شمار می‌رود؛ چراکه پیش از آن، تنها یک کلیسای کاتولیک متعلق به قرن چهارم میلادی در این منطقه وجود داشت که آن هم طی بمباران‌های جنگ جهانی دوم به طور کامل تخریب شد.
زمانی که لوکوربوزیه طراحی کلیسای رونشان را عهده‌دار شد، اساسا علاقه چندانی به معماری عصر ماشینی نداشت. ولی در عین حال احساس می‌کرد که سبکی بیش از حد ابتدایی و تندیس‌وار را در پیش گرفته است. با این حال زمانی که به منظور بازدید از سایت کلیسا به رونشان سفر کرد، به واقعیتی پی برد که طرح نهایی وی را دستخوش تغییر ساخت؛ چراکه موقعیت خاص سایت کلیسای رونشان، مانع استفاده از هرگونه ابزار مکانیکی مرسوم در ساخت آن می‌شد.
به دنبال تلاش فردی جهت ورود غیرقانونی به کلیسای رونشان در تاریخ ۱۷ ژانویه سال ۲۰۱۴ میلادی، جعبه بتنی جمع‌آوری کمک‌های مردمی این کلیسا نابود شد و یکی از پنجره‌های دارای شیشه رنگین طراحی شده به دست شخص لوکوربوزیه شکست و بدین ترتیب بود که تنها اشیا طراحی شده به دست لوکوربوزیه در کلیسای رونشان که به نوعی در حکم امضای اون نیز به شمار می‌رفت، از بین رفتند.
کلیسای نوتردام رونشان بر فراز یک تپه در نزدیکی بلفورت فرانسه واقع شده است. در گذشته‌های دور یک کلیسای متعلق به سده چهارم میلادی تحت عنوان کلیسای مریم مقدس در این مکان قرار داشت که طی بمباران‌های جنگ جهانی دوم به طور کل تخریب شد. پس از پایان جنگ جهانی دوم و آزادی فرانسه، هیئت امنای سابق کلیسای سابق، تصمیم به بازسازی آن گرفتند. لکن این امر به دنبال اعتراض ساکنین مناطق اطراف مبنی بر زوال کامل ساختمان قبلی ناکام ماند.
در نهایت، متصدیان کلیسا با پذیرش هنر و معماری مدرن به عنوان مفاهیم نمایانگر مدرنتیسم، تنها به تجدید روح کلیسای سابق با ساخت کلیسایی جدید در این مکان تن دادند. به دنبال این تصمیم، پدر ماریه آلن کوورتیر که پروژه لاتورت نیز به توصیه وی بر عهده لوکوربوزیه گذاشته شده بود، تمامی هزینه‌های طراحی و اجرای کلیسای جدید توسط لوکوربوزیه را تا زمان گشایش آن عهده‌دار شد.
کلیسای کوچک رونشان را می‌توان اثری منحصر به فرد در میان سایر آثار لوکوربوزیه به شمار آورد؛ چراکه این کلیسا در عین دوری گزینی از اصول استانداردسازی و زیبایی‌شناسی عصر ماشینی، تنها دارای همان عناصری است که واقع به آنها نیاز دارد. من جمله دلایل اصلی این امر، کشف واقعیت استفاده از این تپه به عنوان مکانی مقدس طی سالیان دراز توسط لوکوربوزیه و نیز توجه به چشم‌انداز مسحورکننده طبیعت پیرامون آن بود که کلیسای جدیدالتاسیس را از هر پیچدیگی بی‌نیاز می‌ساخت.
مطالعه اسناد تاریخی بر جای مانده، از حقیقت بزرگتری حکایت دارد که اهمیت کلیسای رونشان را دو چندان می‌سازد؛ تپه‌ای که کلیسای رونشان در آن واقع شده است، از گذشته‌های دور مورد توجه پیروان ادیان مختلف بوده و به اشکال گوناگونی اعم از عبادتگاهی رومی گرفته تا پرستشگاه خورشیدی مورد استفاده قرار گرفته است. لکن سرانجام از اوایل سده چهارم میلادی به یک عنوان کلیسای ارتدکس کاربرد دارد. دلیل اصلی این اهمیت را می‌توان در موقعیت سوق‌الجیشی ممتاز و نیز کوه‌هایی جستجو کرد که در فواصل یکسان، همچون حصاری این تپه را احاطه کرده‌اند.
ماهیت معنوی تپه‌ای که امروزه کلیسای رونشان بر فراز آن همچون نگینی می‌درخشد، سبب خلق اثری بی‌همتایی شد که شباهت بسیاری نیز با آکروپولیس دارد. به بیانی دیگر، هر شخصی به محض بالا رفتن از تپه و حرکت به سمت کلیسای رونشان، با چنان چشم‌انداز مسحورکننده‌ای مواجه می‌شود که زیبایی کلیسای واقع در راس آن را دوچندان می‌سازد. با این حال، مشاهده کلیسای رونشان تا پیش از صتود به تپه ممکن نیست.
معماری کلیسای رونشان:
بیشتر قسمت‌های کلیسای رونشان لوکوربوزیه از بتن ساخته شده است که سبب محصور شدن این سازه نسبتا کوچک به وسیله دیوارهای ضخیم بتنی می‌شود. سقف این سازه نیز توسط ستون‌های تهیه شده در داخل دیوار پشتیبانی می‌شود و فاقد هرگونه تیری است. در داخل کلیسای رونشان، فضاهای بین دیوارها و طاق، به پنجره‌های هواکش‌مانندی اختصاص دارد و سبب ورود نور نامتقارنی می‌شود که در عین تقویت ماهیت معنوی فضا، رابطه ساختمان با محیط پیرامونش را نیز تقویت می‌کند.
کلیسای رونشان لوکوربوزیه عمدتا از بتن و نیز سنگ‌هایی ساخته شده است که واقع همان اجزای باقیمانده از خرابه کلیسای سابق واقع بر فراز تپه هستند. با این حال برخی از منتقدان و نظریه‌پردازان معماری، کلیسای رونشان لوکوربوزیه را نخستین بنای ساخته شده به سبک پست‌مدرنیسم می‌دانند و برخی دیگر این کلیسا را اولین ساختمان جنبش رفرمیست‌ها در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم به شمار می‌آورند. لکن با توجه به تاریخ طراحی و ساخت کلیسای رونشان، می‌توان هر دو نظریه را صحیح دانست.
قسمت اصلی سازه این کلیسا را دو پوسته‌ای از جنس بتن مسلح تشکیل می‌دهد که توسط فضایی ۳۰ سانتی‌متری از یکدیگر جدا شده‌ و سقف این کلیسا را پدید می‌آورند. این سقف که به خوبی عایق‌بندی شده و کاملا ضد آب است، توسط مهارهای کوتاهی پشتیبانی می‌شود. علاوه بر این، بادبندهایی فولادی نیز برای پشتیبانی از دیوارهای سنگی ساخته شده از سنگ‌های ووژ قدیمی کلیسای سابق در نظر گرفته شدند.
دیوارهای بدون پایه کلیسای رونشان لوکوربوزیه، دارای اشکالی منحنی هستند که به منظور ایجاد برای این بنای زمخت و ناهموار اعمال شده‌اند. یک فضای خالی چند سانتی متری بین پوسته داخلی سقف و پوشش دیوار نیز وجود دارد که نورگیری فوق‌العاده‌ای را برای کلیسای رونشان به ارمغان می‌آورد.  کف کلیسای رونشان، دارای شیب طبیعی تپه است که سبب ایجاد شیبی به سمت محراب آن می‌شود. بخش‌هایی ویژه و به خصوص آن قسمت‌هایی که فرم کلی کلیسای رونشان پیرو آنها است نیز با استفاده از سنگ‌های سفید و زیبای بورگوئن ساخته شده‌اند.
برج‌های کلیسای رونشان لوکوربوزیه، حاصل سنگ‌تراشی‌های ماهرانه‌ای هستند که به محاصر گنبدهای سیمانی در آمده است. با این حال گفتنی است که تمامی اجزای عمودی کلیسای رونشان، بتن‌پاشی شده‌ و سپس با رنگ سفید پوشانده شده‌اند. لکن پوسته خارجی سقف کلیسای رونشان به همان صورت زبر و خشن خود باقی مانده و تنها به منظور مقابله با نفود آب، به وسیله ورقی آلومینومی پوشانده شده است. نمای داخلی دیوارهای کلیسای رونشان نیز با رنگ سفید رنگ‌آمیزی شده‌اند و یک نیمکت ساخته شده طراحی شده توسط ساوینا از جنس چوب آفریقایی در گوشه‌ای از آن به چشم می‌خورد که هارمونی خاصی با نیمکت‌های عبادت چدنی آن دارد.
دیوارها:
لوکوربوزیه در طراحی دیوارهای کلیسای رونشان، از دال‌هایی بتنی با ضخامت ۵۰ سانتی‌متر استفاده کرده است. وی به منظور افزایش  پیچیدگی طرح خود، تصمیم به طرح‌ریزی غیرمعمول پنجره‌های این کلیسا کرد. نتیجه این امر، پنجره‌های دریچه‌مانندی بودند که در عین برخورداری از اندازه‌های متفاوت، به صورت زاویه‌دار طراحی شده‌اند و با الگوی نامنظم قرارگیری خود، جلوه خاصی را به کلیسای رونشان می‌بخشند. به گفته برخی شاهدین عینی، لوکوربوزیه بر لزوم به کارگیری اشکال و الگوهای هدفمند و برخودار از تناسبات طلایی اصرار داشت. علاوه بر این، محل قرارگیری شیشه‌ای در عمق دیوار نیز دارای نظام خاصی است که توسط لوکوربوزیه طرح‌ریزی شده است.
برخی پنجره‌های کلیسای رونشان، دارای شیشه‌های بی‌رنگ هستند و این در حالیست که برخی دیگر، با قطعات شیشه‌ای کوچک و رنگارنگ مورد علاقه لوکوربوزیه تزیین شده‌اند. این شیشه‌های رنگی، در زیر پرتو نور خورشید، همانند یاقوت و زمرد می‌درخشند و جلوه‌ای مسحور کننده را برای آن به ارمغان می‌آورند. لوکوربوزیه پس از به پایان بردن این طراحی پیچیده، تصمیم گرفت که هیچگونه دیوار باربری را در پارتیشن جنوبی احداث نماید و در عوض، سقف کلیسای رونشان را به گونه‌ای طراحی کرد که به سبب پشتیبانی توسط ستون‌های بتنی، شناور به نظر برسد. وی سرانجام در حرکتی نمادی، نمای داخلی دیوارها را با استفاده از قلوه سنگ‌های برجای مانده از کلیسای قبلی تزیین کرد.
مبلمان:
کلیسای نوتردام رونشان به سبب نقش زیارتی خود، مراجعین انگشت‌شماری دارد. اما در روزهای خاص و اعیاد مذهبی، این کلیسا میزبان بیش از هزاران نفر است. لکن جای دادن این تعداد در کلیسای کوچک رونشان، به هیچ وجه ممکن نیست. از این‌رو لوکوربوزیه، منبر و محرابی را نیز در بیرون از کلیسا ساخته است که به سبب شیب طبیعی تپه، امکان تجمع هزاران نفر به صورت نشسته و ایستاده را فراهم می‌کند. مجمسه معروف مریم مقدس نیز که از سده‌ها پیش در داخل کلیسای قبلی جاخوش کرده بود و پس از تخریب آن به سبب بمباران نیز سالم بیرون آورده شد، درون محفظه‌ای شیشه‌ای در داخل دیوار جای‌گرفته است که قابلیت چرخش به سمت بیرون و داخل کلیسا را دارد.
سقف:
کلیسای نوتردام رونشان نیز همانند کلیسای سنت ماری د لا تورت، به سبب اینکه فاقد هرگونه دیوار باربری است و تنها توسط ستون‌های بتنی پشتیبانی می‌شود، به صورت شناور در بالای سازه اصلی به نظر می‌رسد. این نوع از طراحی، به سبب ایحاد فضایی خالی بین سقف و دیوارها، نورگیری فوق‌العاده‌ای را نیز برای ساختمان به ارمغان می‌آورد و در عین حال به عنوان عنصری معنوی، فضای کلیسا را آرامش‌بخش‌تر جلوه می‌دهد.
سقف کلیسای رونشان لوکوربوزیه که در اصل دالی از جنس بتن مسلح است، سبب شکل‌گیری آبشاری از اشکال انتزاعی بر روی زمین می‌گردد؛ چراکه بارش باران در این مکان، سبب سرازیر شدن آب از سقف این کلیسا و جاری شدن آن بر روی سازه‌های بتنی شیب‌دار این کلیسا می‌شود و آبشار زیبایی را پدید می‌آورد که در نوع خود به مانند است و جلوه‌ معنوی این کلیسا را به بیرون از آن نیز انتقال می‌دهد.
در سال ۲۰۰۶ میلادی، صومعه کلاریسس یا پورکلاس تصمیم به احداث ساختمانی در مجاورت کلیسای رونشان لوکوربوزیه گرفت و بدین منظور، متصدیان کلیسای نوتردام رونشان، در مورد احداث ساختمان صومعه، وارد مذاکره با لوکوربوزیه شدند. لکن این مذاکرات راه به جایی نبرد؛ چراکه رئیس صومعه پورکلاس، پیش از آن، رنزو پیانو را از میان معمارانی همچون تادائو آندو، جین نوول و گلین مارکات، برای این امر برگزیده بود.
نمایش عمومی طرح نهایی در سال ۲۰۰۸ میلادی، با مخالفت‌‌های شدیدی همراه شد. این امر تا بدان جایی پیش رفت که معماران صاحب نامی همچون ریچارد میر، رافائل مانو و سزار پلی، دادخواست آنلاینی را علیه این پروژه امضا کردند. با این حال وزارت فرهنگ فرانسه که موافق آن برای تایید برنامه‌های تغییر چشم‌اندازهای فرهنگی در تمامی فرانسه مورد نیاز است، طراحی رنزو پیانو را تایید کرده بود.
در نهایت صومعه مذکور در اکتبر سال ۲۰۱۱ میلادی با حضور اسقف اعظم لوئیجی ونتورا، فرستاده پاپ به فرانسه، گشایش یافت. این صومعه دارای ۱۲ واحد به متراژ ۳۵ مترمربع برای راهبه‌ها و فضاهای مشترکی نظیر آشپرخانه، کارگاه، یک خلوتگاه برای زائران و اقامتگاهیی برای بازدیدکنندگان است. اخیرا مرکزی نیز برای بازدیدکنندگان احداث شده است که آن هم در بالای تپه قرار دارد. طرح توسعه کلیسای رونشان، هزینه‌ای معادل ۱۳ میلیون دلار را در بر داشت که از طریق کمک‌های مالی دولت محلی، کمک‌های مذهبی و فروش صومعه سابق محل سکونت راهبه‌ها در بسانکون به دست آمده بود.