بخشی از مطلب
  طرح معماری استادیوم المپیک توکیو به شکل کلاه کاسکت دوچرخه سواری طراحی شده است که با جریان خطوطی که دارد نگاه را به سوی جلو هدایت می کند. براساس این طرح، استادیوم دارای سقفی خواهد بود که قابلیت باز و بسته شدن را دارد. استادیوم من جمله پروژه هایی است که طراحی آن نیازمند صرف وقت و انرژی بسیاری است؛ چراکه هرچند همانند پروژه‌ای نظیر بیمارستان، از تنوع فضایی برخوردار نیست، ولی با این حال به سبب عظمت و وسعت خود، نیاز به یک برنامه ریزی دقیق و جامع دارد. این موضوع زمانی پررنگ‌تر می‌شود که از رقم سرسام آور مراجعین چنین مکانی اطلاع داشته باشیم. بنابرین از آنجایی که استادیوم‌های امروزی، با ظرفیتی تا ۱۰۰ هزار نفر طراحی می‌شوند، باید بتوانند نظر کلی اکثریت این افراد را جلب نمایند.
 
زاها حدید و استادیوم المپیک توکیو
 
در سال ۱۹۵۸ میلادی، ورزشگاه ملی کاسومیگائوکا ژاپن، میزبان ساخت بزرگترین استادیوم ورزشی این کشور بود. این استادیوم که در المپیک تابستانی سال ۱۹۶۴ میلادی، به عنوان استادیوم اصلی مورد استفاده قرار گرفت، گنجایش جمعیتی معادل ۳۸۰۰۰ نفر را داشت. لکن این ظرفیت برای المپیک تابستانی سال ۲۰۲۰ میلادی توکیو به هیچ عنوان مناسب نبود. بنابرین مسئولین ژاپنی، طی فراخوانی جهانی، از تمامی معماران دعوت کردند که طرح‌های پیشنهادی خود را برای آنها ارسال کنند. در نهایت پس از اتمام مدت زمان فراخوان، طرح معمار مشهور، زاها حدید، برای این استادیوم انتخاب شد و بودجه‌ای معادل ۱.۳۱ میلیارد دلار برای ساخت آن اختصاص یافت. 
 
استادیوم المپیک توکیو اثر کنگو گوما
 
پس از رسانه‌ای شدن انتخاب طرح زاها حدید برای استادیوم المپیک ۲۰۲۰ میلادی توکیو و آشکار شدن جزئیات طرح و هزینه‌های سرسام‌آور آن، افراد بسیاری اعتراض خود را نسبت به این امر اعلام کردند. بنابرین پس از چندین روز کشمکش و اعتراضات گسترده مردم ژاپن، نخست وزیر فعلی شخصا دست به کار شد و این طرح را مردود اعلام کرد. بنابرین به دنبال این امر، رقابت اصلی بین طرح‌های دو معمار برجسته ژاپنی، “تویو ایتو” و “کنگو کوما”، آغاز شد که در نهایت با انتخاب طرح کنگو کوما پایان یافت؛ چراکه طراحی کوما برای استادیوم المپیک توکیو، هم از لحاظ اقتصادی به صرفه‌تر بود و هم قرابت بیشتری با فرهنگ سنتی ژاپن داشت. 
معماری پروژه استادیوم المپیک توکیو:
 
همانطور که پیش‌تر نیز بدان اشاره شد، طرح استادیوم المپیک توکیو، دارای سازه‌ای عظیم به سبک فولدینگ بود که گنجایش ۸۰۰۰۰ تماشاگر را داشت. زاها حدید برای این استادیوم، زمینی به مساحت ۷۸۱۰۰ متر را در نظر گرفته بود و قصد اجرای سقفی متحرک در ارتفاع ۷۰ متری داشت که به گفته وی، در ماه می ۲۰۱۹ میلادی به بهره‌برداری می‌رسید. این در حالیست که طرح فعلی استادیوم المپیک توکیو، در زمینی به مساحت ۷۲ هزار متر مربع و با هزینه‌ای حدود نصف آن اجرا خواهد شد.